11 en 12 januari bracht ik samen met Ellen Willems, een Cane
Corso eigenaar uit Nederland, door in Spanje waar de Cane Corso clubshow dat
weekend plaatsvond. De voorzitter van het CECCI (Club Espagnol de Cane Corso
Italiano) is Montse Fernández van de kennel Rothorm Jy Dream waar Mauri en
Vendetta vandaan komen.
Even voor de middag landden we op de luchthaven van Girona en na het ophalen van de huurwagen vertrokken we naar Martorell dat daar + een uurtje vandaan lag. Met de navigatie en een blad met adressen dat ik van thuis had meegenomen zouden we vlot onze bestemming moeten bereiken, maar helaas was ik het stukje dat nodig is om de gps op te laden in mijn eigen auto vergeten. Je zal zien dat er altijd iets, hoe klein dan ook, moet misgaan ;-) Gelukkig vonden het nodige tussenstuk in een benzinestation zodat we alsnog op tijd bij het expo gebouw in Martorell arriveerden.
Even voor de middag landden we op de luchthaven van Girona en na het ophalen van de huurwagen vertrokken we naar Martorell dat daar + een uurtje vandaan lag. Met de navigatie en een blad met adressen dat ik van thuis had meegenomen zouden we vlot onze bestemming moeten bereiken, maar helaas was ik het stukje dat nodig is om de gps op te laden in mijn eigen auto vergeten. Je zal zien dat er altijd iets, hoe klein dan ook, moet misgaan ;-) Gelukkig vonden het nodige tussenstuk in een benzinestation zodat we alsnog op tijd bij het expo gebouw in Martorell arriveerden.
Keurmeester op deze
clubshow was Denis Ali, een jonge fokker uit Roemenië (Vale Degli Orsi Ali
kennel), de eerste keer dat hij zou keuren. Er waren 50 Cane Corso’s
ingeschreven, voornamelijk afkomstig uit Spanje en Zuid-Frankrijk. Uiteraard
interessant om deze honden, waarvan ik de meeste nooit eerder live zag, te zien
en kennis te maken met hun fokkers of eigenaren, maar hetgeen dat me het meest
interesseerde was de wijze waarom Denis zou keuren. Hij is sterk gekant tegen
het veranderen van het ras, met andere woorden tegen de boxer- en bullmastif
type Cane Corso’s die er vandaag de dag steeds meer gefokt worden, in een
aantal landen-door een aantal fokkers. Zonder aandacht voor het lichaam en
gangwerk te verliezen keurde hij sterk op type, en dat was een een verademing
om te zien na talloze shows meegemaakt te hebben met keurmeesters geen benul
hebben van type en expressie en voor wie een onderbeet en goede presentatie
volstaan om een hond te laten winnen.
’s Avonds was er in het hotel waar we zouden overnachten een diner van het CECCI met zo’n 25 mensen. Ondanks dat ik Denis de afgelopen jaren al een paar keer ontmoette was er nooit de gelegenheid om het uitgebreid over het ras te hebben, deze keer echter werd er tot in de vroege uurtjes gepraat en gediscussieerd. Ongetwijfeld het meest interessante onderdeel van het hele weekend en zoveel waardevoller dan meningen te posten, te lezen of te liken op facebook!
De internationale tentoonstelling op zondag die plaatsvond op de zelfde locatie
als de clubshow een dag eerder maakte het helaas onmogelijk om Montse’s kennel
nog eens te bezoeken aangezien ze zelf deelnam. Naast een aantal mensen die er
een dag eerder waren ontmoetten we hier ook Marta Garcia en haar man Juan
Manuel Morato van de kennel de la Mirage de Torrellas.
Na de keuring van de Cane Corso (zo’n 30 honden) hingen we nog wat rond op de show, en na een late lunch samen was het tijd om ons terug naar de luchthaven te begeven.
Tot zover het verslag van de eerste geslaagde trip in 2014, met een reisgenoot met wie ik best vaker dit soort expedities wil ondernemen!
Klik hier voor het album
Geen opmerkingen:
Een reactie posten