De Raduno
Allevatori in België...
Onze allereerste keer...
Niet de eerste Raduno waar we aan deelnamen, wél de eerste Raduno in België én de eerste waarvan we mede-organiserende partij waren.
Een schot in de roos, zo bleek. Maar liefst 117 honden namen effectief deel aan dit evenement. De deelnemers kwamen uit Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Roemenië. De ingeschreven honden hadden origines uit maar liefst 10 verschillende landen: België, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje, Servië, Polen, Oekraïne en Rusland.
Hoe deze samenwerking tot stand kwam...
Kort na de Raduno Allevatori in juni 2011 in Nederland werden we door de grondleggers van dit evenement Eric en José de Vries (Chiaro e Tondo) gevraagd om in 2012 samen een soortgelijk evenement te organiseren in België. Die uitdaging wilden we graag aangaan, en reeds een jaar op voorhand werden plannen gemaakt. Plannen die begin 2012 concreter werden en waarvoor we van tijd tot tijd samen kwamen. Ook Marco en Tatjana van der Waal (Bel Pensiero Sei) waren net als voorgaande jaren betrokken bij de organisatie.
De locatie, een knipoog naar het verleden...
De locatie stond vanaf het begin vast, het zou Tongeren, onze eigen woonplaats worden. Deze stad kent een rijk Romeins verleden hetgeen perfect past bij een evenement in het kader van een Italiaans ras. Het rustieke stond voorop en er werd een terrein uitgezocht te midden van de velden maar toch vlakbij het centrum. Een weloverwogen maar niet de makkelijkste keuze omdat er van buitenaf voor electriciteit, water, toiletten en een oplossing bij slecht weer moest gezorgd worden.
De belangstelling
De Raduno Allevatori was altijd al een internationaal evenement maar met de centrale ligging van België rekenden we dit jaar op nog meer belangstelling uit de ons omringende landen. En die belangstelling was er, reeds vanaf het aanmaken van het evenement op facebook gaven veel mensen aan te willen komen.
Het internationale keurmeestersteam
Mariano di Chicco en Felice Pugliese uit Italië zouden de keuring voor hun rekening nemen. Maar we wilden voor deze editie iets extra's. Handling seminars (een cursus die je leert hoe een hond correct te presenteren in de showring) doken her en der op, en zo ontstond het idee om ook zo'n seminar aan de Raduno vast te koppelen. Andrey Sidorov werd hiervoor gecontacteerd, deze man zag ik in 2011 voor het eerst aan het werk tijdens de grote Eurasia show in Moskou en later dat jaar maakten we ook kennis met hem op de European Dog Show in Leeuwarden. Een man met veel kennis en ervaring, en niet onbelangrijk...veel gevoel en liefde voor honden. Andrey was meteen bereid om deel uit te maken van het Raduno weekend.
De maanden gingen voorbij
De zomer naderde en de inschrijvingen liepen geleidelijk aan binnen. Na mijn eigen vakantie in Zuid-Italië braken drukke weken aan. Niet alleen thuis, helaas ook op mijn werk waar langere diensten dan normaal gedraaid moesten worden. Met een minimum aan slaap werden de checklists afgewerkt... de adrenaline die door mijn lichaam raasde gaf me de nodige energie.
Het weekend naderde...
De week die aan de show voorafging stond zowel bij mij als bij José de telefoon niet stil en bleven mails binnenkomen. Ik checkte wel 3x per dag het weerbericht... de voorspellingen zagen er veelbelovend uit!
Via Eric werd ik gecontacteerd door Heidi Lehtinen, een kleinschalige fokker in Finland die graag aanwezig zou zijn op het evenement, ondertussen bleven er vragen binnenkomen van mensen die op het laatste moment nog op zoek waren naar een plekje in de buurt om te overnachten. In eigen huis werden de logeerkamers in gereedheid gebracht voor Hill, Heidi, Marco en Tatjana die allen al op vrijdag zouden arriveren.
De aftrap
Vrijdag 14 september begon de 'ratrace'. Terwijl Aloïs vroeg in de ochtend met vrienden op pad ging om het terrein in te richten vertrok ik richting Brussel om Andrey, Mariano en Heidi op te halen. Mijn eeuwig eigenwijze navigatiesysteem had zo haar eigen idee over de route van Brussel naar Charleroi maar desondanks was iedereen kort na de middag waar hij of zij zijn moest. José, Eric, Hill, Marco en Tatjana arriveerden, de tent, stroomvoorziening en toiletwagen werden opgehaald. Gabriëlla en haar man (de Roemeense deelnemers) kwamen de sleutel van de Bed&Breakfast die ze geboekt hadden ophalen. Inmiddels waren ook Anita en Wouter, onze vrienden en collega-fokkers uit Leeuwarden (Italian Guardian) die op het terrein zouden kamperen gearriveerd. Er werd gebeld, gemaild, gegeten en het was ver na middernacht voor in eigen huis iedereen onder de wol lag voor een korte nacht. Tot onze grote spijt moest Hill ons kort na het avondeten al verlaten wegens ziekte :-(
Zaterdagochtend
Als een van de eersten dwaalde ik door een nog rustig huis zodat de badkamer vrij was wanneer onze logees zouden ontwaken. De honden kregen hun eten voor de verandering 's ochtends in plaats van 's avonds. Ook Anita en Wouter die hun eerste nacht op het terrein doorgebracht hadden kwamen zich even bij opfrissen en brachten als dank wat lekkers mee. Om even over acht was iedereen klaar om te vertrekken. De lucht zag er nog wat betrokken uit maar volgens de voorspellingen zou het droog blijven.
De toiletten...
Stressssss.... ze bleken niet te werken vanwege de ontbrekende wateraansluiting. Dankzij het meedenken van onze vrienden en de eigenaar van het land die voor een tank met water zorgde kregen we ze toch aan de praat. Opluchting alom...er werden massa's bezoekers verwacht op zondag en je moet er niet aan denken dat die allemaal met een emmertje het toilet moeten doorspoelen ;-) Marco ging op pad om Felice Pugliese in Charleroi op te halen, en kort daarna ging het handling seminar van start.
Het seminar, een groot succes...
De inschrijving voor dit seminar bereikte nog voor sluitingsdatum het vooropgesteld maximum aantal deelnemers. Even na 10u zaten dan ook 20 enthousiaste deelnemers te luisteren naar Andrey's theoretische gedeelte van het seminar.
Vanwege de regenval van de voorafgaande dagen had men het terrein niet meer kort kunnen maaien. Geen drama, maar in de ring moest het zondag absoluut korter zijn. Gelukkig was Ward, het baasje van Legend (zoon van Jaws en Nina) zo lief om de grasmachine te halen en deze klus te klaren :-)
Na de lunch werd er gestart met het praktijkgedeelte van het seminar, alles in een relaxte en ongedwongen sfeer. Andrey overtrof alle verwachtingen, het seminar werd een groot succes! Aan het eind van de middag werden alle aanwezigen opnieuw samengeroepen voor een seminar over de Cane Corso, gegeven door Mariano di Chicco. Een ongeplande maar heel interessante extra.
Tegen zessen zat dag 1 van het Raduno er op en met een tevreden gevoel keerden we naar huis waar 5 personen zich in recordtempo moesten klaarmaken voor het avondeten. In tussentijd brachten de Roemeense deelnemers samen met Mendy uit Kaatsheuvel (die in dezelfde B&B logeerde) nog een blitsbezoek aan onze kennel. Eric en José arriveerden bijna op hetzelfde moment... 'full house' op Viseweg 15 maar ontzettend gezellig.
En dan was het zover...
Na het diner volgde opnieuw een korte nacht... de eerste deelnemers werden zondagochtend immers al vroeg op het terrein verwacht. De rozetten moesten opgehangen worden, prijzentafel klaargemaakt worden en ringnummers werden uitgedeeld. Onder een reeds stralend blauwe hemel stroomde het terrein vol, best wel een overweldigend gevoel om dit na maanden voorbereiding te zien gebeuren. De keurmeesters werden opgehaald, aanwezigen werden welkom geheten en met ietwat vertraging werd de show geopend.
De keurrapporten...
Meteen na de start botsten we tegen het zowat enige minpunt van dit evenement aan... de keurrapportjes. Deze waren door de organisatie samen met Mariano di Chicco opgesteld: elke hond zou beoordeeld worden op de diverse items van de rasstandaard, om zo tot een eindresultaat van 'excellent, very good, good of moderate' te komen (voor de baby's en pups 'very promissing, promissing of less promissing'). De keurmeesters wilden ook graag individueel hun bevindingen laten noteren en kwamen al snel tot de conclusie dat dit onhaalbaar was voor het totaal van 117 honden. Tijdens de keuring van deze eerste klasse (baby reuen) stond ik zelf in de ring om de resultaten te noteren... en 'zacht uitgedrukt' deed de wijziging van plannen het me Spaans benauwd krijgen....
Bij het keuren van de volgende groep nam Marco Schorr (Cane con Cavallo, fokker uit Duitsland) deze taak op zich en ging ik aan het werk met het overschrijven van de resultaten met hulp van een paar goede vriendinnen. Ik liet me vertellen dat het eerste uur van zo'n evenement altijd hectisch verloopt... nu ik heb het geweten ;-)
Waren de beknopte keurrapportjes een teleurstelling... over de keuring zelf kon absuluut niet geklaagd worden. Elke hond werd tot in detail gekeurd door maar liefst 3 keurmeesters, die dit met veel enthousiasme deden. Het merendeel van de opmerkingen werd door Mariano per microfoon aan het grote publiek meegedeeld.
De Cane Corso, meer dan een gewone huishond
Tijdens de lunchpauze werd er door Ton van der Broeck uit Nederland een demonstratie bijtwerk gegeven. Ton is werkzaam in deze sector en het deed ons veel plezier dat hij bereid was dit te doen. La Potenza E l'Amore di Quira en Fabiano Felio toonden dat de Cane Corso meer is dan alleen maar een huishond. Na deze demo was er voor de aanwezigen de mogelijkheid om elders op het terrein te testen of hun eigen hond deze werkdrift ook in zich had.
De kwaliteit
Het werd tijdens het evenement al door meerdere mensen aangehaald, maar ook op de fora en facebook is men het er over eens dat de kwaliteit van de deelnemende honden op dit soort evenementen elk jaar beter wordt.
De finale
Na de lunchpauze/demo werd er verdergegaan met de keuring. Na het keuren van de allerlaatste groep, de 'progeny class' (vader, moeder of beide met diverse nakomelingen) brak de finale aan. Vanaf de jeugdklassen werden alle 4 eerstgeplaatsten terug in de ring geroepen voor het uitreiken van de speciale trofeeën (trofee voor beste hoofd-beste constructie-beste temperament en beste gangwerk in deze show). Een heleboel prachtige Cane Corso's tesamen, en ook deze uitreiking werd met veel belangstelling gevolgd door de nog talrijke aanwezigen. Hierna brak het moment aan dat de beste reu, beste teef en als laatste best in show gekozen zou worden. Wederom heel spannende momenten, en het duizelde in mijn hoofd toen zowel Kobra als Jaws deze rondes wonnen, en Jaws unaniem verkozen werd tot Best in Show!!!
Opgelaten...
Ondanks de het applaus, de euforie, de felicitaties en het gevoel van erkenning voelden we ons allebei een beetje opgelaten onder de winst van onze eigen honden. Je organiseert een evenement, schrijft je eigen honden in omdat je trots op hen bent en hen uiteraard ook graag wil laten keuren... en dan win je... Ondanks de vele opmerkingen van vele mensen dat dit dubbel en dik verdiend was bleef het opgelaten gevoel even hangen.
...maar ook ontzettend blij en tevreden!
De concurrentie was groot. De intermediaire klasse waar Kobra in stond en de openklasse waarin Jaws deelnam waren volgens het team van keurmeesters de sterkste klassen. 6 teven in de intermediaire klasse teven en maar liefst 15 reuen in de openklasse. Een groot aantal van deze honden scoren momenteel hoog op diverse shows en de keurmeesters hadden de zware taak om een selectie te maken. De spanning was te snijden zowel binnen als buiten de ring. Honden werden neergezet, bekeken, moesten lopen en dit alles herhaalde zich meerdere keren tot er werd overgegaan tot de plaatsingen. De selectie in Kobra's klasse dreef me al tot op het puntje van mijn stoel, de selectie in de openklasse reuen deed de zenuwen door mijn lijf gieren. Zowel Jaws als z'n broer Jack zaten in de selectie en werden 1ste en 2de geplaatst. Een zware en zenuwslopende competitie, 4 reuen die aan mekaar gewaagd zijn eindigden achter de bordjes!
Laura van Raaij
Mijn dank gaat uit naar Laura (La Vita Bella) uit Nederland, die zowel Kobra als Jaws voor ons voorgebracht heeft op deze dag en die dit voortreffelijk gedaan heeft. Reeds toen de eerste plannen voor dit evenement vorm begonnen te krijgen stond het voor mij vast dat ik mijn honden niet zelf zou voorbrengen, degene aan wie ik dit zou toevertrouwen moest wel iemand zijn met de nodige ervaring. Laura was een logische keuze, ze neemt ongeveer net zolang deel aan shows als wij zelf en ik was ervan overtuigd dat ze hen uitstekend zou neerzetten...én wow dat deed ze! Hoe graag ik zelf ook in de ring sta, het een genot om iemand anders dat deze dag zo mooi te zien doen!
Helaas was er na de uitreiking van de speciale trofeeën niet meer genoeg tijd om Kobra aan Laura (die zelf ook net in de ring gestaan had) over te dragen. Er zat niks anders op dan zelf de ring in te gaan, idem voor Jaws.
De afgelopen maanden...
vielen onze honden meerdere keren in de prijzen. Op de Raduno Fondazione in Nederland wonnen Jaws en Kobra beiden de grote klasse waar ze in stonden, en vorige maand nog werd Jack op de Belgische clubshow beste van het ras, Jaws reserve reu en Kobra beste teef in show, onder keuring van dhr. Danilo Giorgio. Dat ze dit scenario op 16 september zo ongeveer zouden overdoen hadden we nooit durven dromen of verwachten.
Onze pupkopers
Hen wil ik bedanken voor hun interesse en talrijke opkomst, sommige als deelnemers en anderen als bezoekers. Het ontbrak ons aan tijd om uitgebreid bij te babbelen, maar hun aanwezigheid en enthousiasme deed ons ontzettend veel plezier.
De receptie
Na de finale en het overhandigen van geschenken aan de keurmeesters namen deze ruim de tijd om vragen te beantwoorden en tips te geven aan de deelnemers, deze mogelijkheid wordt altijd weer geapprecieërd en maakt een show als de Raduno zo uniek. Hierna vond een kleinschalige receptie plaats waar de nog aanwezigen een drankje aangeboden werd en men de kans had om samen na te praten.
De opkomst
Ik heb geen idee over het totaal aantal aanwezigen op zondag, de opkomst was in ieder geval enorm! Deelnemers en hun gezelschap, geïnteresseerden, buurtbewoners, vrienden, familie , kenissen, puppykopers,...
DANK!!!!!!!!!!
Last but not least.......het belangrijkste item in dit verslag.
Dit evenement kon mogelijk gemaakt worden door de hulp heel veel mensen. Het zijn er teveel om op te noemen en ik ga me hier ook niet aan namen wagen uit vrees dat ik iemand zou vergeten. Allereerst een woord van dank aan Aloïs, die in de week die aan het evenement voorafging de zorg voor onze honden op zich nam en heel veel werk in het huishouden verrichtte wanneer ik weer eens aan telefoon hing of achter de pc zat om de laatste afspraken te maken. Een dikke pluim ook voor hem en zijn vrienden voor de bergen werk die ze samen verzetten om het terrein in orde te brengen en het later weer in originele staat te brengen. Dank ook aan de eigenaar voor het terrein dat we van hem mochten gebruiken. Onze vrienden die voor een uitstekende en verzorgde catering gezorgd hebben, de sponsors, gemeente Tongeren en de mensen die geholpen hebben bij het ringsecretariaat. Kortom iedereen die een handje geholpen heeft daar waar het nodig was. José, Eric, Tatjana, Marco met wie we samen dit evenement organiseerden, voor de gezelligheid en fijne samenwerking. Marco zorgde trouwens net als voorgaande jaren weer voor orde in de ring, steeds met een grote glimlacht op het gezicht. Dank ook aan de weergoden die ons zo gunstig gezind waren, beter kon niet! Alle deelnemers en bezoekers voor hun enthousiasme en sportiviteit. En niet te vergeten de keurmeesters Mariano di Chicco, Felice Pugliese en Andrey Sidorov voor hun aanwezigheid en het delen van hun kennis met ons allen!
De foto's
Massaal veel foto's werden er gemaakt door de aanwezigen, waarvoor dank. Het heeft heel veel tijd gekost om ze te verzamelen en te ordenen, maar het heeft een aantal mooie compilaties opgeleverd. Albums met foto's van de aparte klassen zijn hier te vinden:
http://racc.jalbum.net/
Onze allereerste keer...
Niet de eerste Raduno waar we aan deelnamen, wél de eerste Raduno in België én de eerste waarvan we mede-organiserende partij waren.
Een schot in de roos, zo bleek. Maar liefst 117 honden namen effectief deel aan dit evenement. De deelnemers kwamen uit Nederland, België, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Roemenië. De ingeschreven honden hadden origines uit maar liefst 10 verschillende landen: België, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje, Servië, Polen, Oekraïne en Rusland.
Hoe deze samenwerking tot stand kwam...
Kort na de Raduno Allevatori in juni 2011 in Nederland werden we door de grondleggers van dit evenement Eric en José de Vries (Chiaro e Tondo) gevraagd om in 2012 samen een soortgelijk evenement te organiseren in België. Die uitdaging wilden we graag aangaan, en reeds een jaar op voorhand werden plannen gemaakt. Plannen die begin 2012 concreter werden en waarvoor we van tijd tot tijd samen kwamen. Ook Marco en Tatjana van der Waal (Bel Pensiero Sei) waren net als voorgaande jaren betrokken bij de organisatie.
De locatie, een knipoog naar het verleden...
De locatie stond vanaf het begin vast, het zou Tongeren, onze eigen woonplaats worden. Deze stad kent een rijk Romeins verleden hetgeen perfect past bij een evenement in het kader van een Italiaans ras. Het rustieke stond voorop en er werd een terrein uitgezocht te midden van de velden maar toch vlakbij het centrum. Een weloverwogen maar niet de makkelijkste keuze omdat er van buitenaf voor electriciteit, water, toiletten en een oplossing bij slecht weer moest gezorgd worden.
De belangstelling
De Raduno Allevatori was altijd al een internationaal evenement maar met de centrale ligging van België rekenden we dit jaar op nog meer belangstelling uit de ons omringende landen. En die belangstelling was er, reeds vanaf het aanmaken van het evenement op facebook gaven veel mensen aan te willen komen.
Het internationale keurmeestersteam
Mariano di Chicco en Felice Pugliese uit Italië zouden de keuring voor hun rekening nemen. Maar we wilden voor deze editie iets extra's. Handling seminars (een cursus die je leert hoe een hond correct te presenteren in de showring) doken her en der op, en zo ontstond het idee om ook zo'n seminar aan de Raduno vast te koppelen. Andrey Sidorov werd hiervoor gecontacteerd, deze man zag ik in 2011 voor het eerst aan het werk tijdens de grote Eurasia show in Moskou en later dat jaar maakten we ook kennis met hem op de European Dog Show in Leeuwarden. Een man met veel kennis en ervaring, en niet onbelangrijk...veel gevoel en liefde voor honden. Andrey was meteen bereid om deel uit te maken van het Raduno weekend.
De maanden gingen voorbij
De zomer naderde en de inschrijvingen liepen geleidelijk aan binnen. Na mijn eigen vakantie in Zuid-Italië braken drukke weken aan. Niet alleen thuis, helaas ook op mijn werk waar langere diensten dan normaal gedraaid moesten worden. Met een minimum aan slaap werden de checklists afgewerkt... de adrenaline die door mijn lichaam raasde gaf me de nodige energie.
Het weekend naderde...
De week die aan de show voorafging stond zowel bij mij als bij José de telefoon niet stil en bleven mails binnenkomen. Ik checkte wel 3x per dag het weerbericht... de voorspellingen zagen er veelbelovend uit!
Via Eric werd ik gecontacteerd door Heidi Lehtinen, een kleinschalige fokker in Finland die graag aanwezig zou zijn op het evenement, ondertussen bleven er vragen binnenkomen van mensen die op het laatste moment nog op zoek waren naar een plekje in de buurt om te overnachten. In eigen huis werden de logeerkamers in gereedheid gebracht voor Hill, Heidi, Marco en Tatjana die allen al op vrijdag zouden arriveren.
De aftrap
Vrijdag 14 september begon de 'ratrace'. Terwijl Aloïs vroeg in de ochtend met vrienden op pad ging om het terrein in te richten vertrok ik richting Brussel om Andrey, Mariano en Heidi op te halen. Mijn eeuwig eigenwijze navigatiesysteem had zo haar eigen idee over de route van Brussel naar Charleroi maar desondanks was iedereen kort na de middag waar hij of zij zijn moest. José, Eric, Hill, Marco en Tatjana arriveerden, de tent, stroomvoorziening en toiletwagen werden opgehaald. Gabriëlla en haar man (de Roemeense deelnemers) kwamen de sleutel van de Bed&Breakfast die ze geboekt hadden ophalen. Inmiddels waren ook Anita en Wouter, onze vrienden en collega-fokkers uit Leeuwarden (Italian Guardian) die op het terrein zouden kamperen gearriveerd. Er werd gebeld, gemaild, gegeten en het was ver na middernacht voor in eigen huis iedereen onder de wol lag voor een korte nacht. Tot onze grote spijt moest Hill ons kort na het avondeten al verlaten wegens ziekte :-(
Zaterdagochtend
Als een van de eersten dwaalde ik door een nog rustig huis zodat de badkamer vrij was wanneer onze logees zouden ontwaken. De honden kregen hun eten voor de verandering 's ochtends in plaats van 's avonds. Ook Anita en Wouter die hun eerste nacht op het terrein doorgebracht hadden kwamen zich even bij opfrissen en brachten als dank wat lekkers mee. Om even over acht was iedereen klaar om te vertrekken. De lucht zag er nog wat betrokken uit maar volgens de voorspellingen zou het droog blijven.
De toiletten...
Stressssss.... ze bleken niet te werken vanwege de ontbrekende wateraansluiting. Dankzij het meedenken van onze vrienden en de eigenaar van het land die voor een tank met water zorgde kregen we ze toch aan de praat. Opluchting alom...er werden massa's bezoekers verwacht op zondag en je moet er niet aan denken dat die allemaal met een emmertje het toilet moeten doorspoelen ;-) Marco ging op pad om Felice Pugliese in Charleroi op te halen, en kort daarna ging het handling seminar van start.
Het seminar, een groot succes...
De inschrijving voor dit seminar bereikte nog voor sluitingsdatum het vooropgesteld maximum aantal deelnemers. Even na 10u zaten dan ook 20 enthousiaste deelnemers te luisteren naar Andrey's theoretische gedeelte van het seminar.
Vanwege de regenval van de voorafgaande dagen had men het terrein niet meer kort kunnen maaien. Geen drama, maar in de ring moest het zondag absoluut korter zijn. Gelukkig was Ward, het baasje van Legend (zoon van Jaws en Nina) zo lief om de grasmachine te halen en deze klus te klaren :-)
Na de lunch werd er gestart met het praktijkgedeelte van het seminar, alles in een relaxte en ongedwongen sfeer. Andrey overtrof alle verwachtingen, het seminar werd een groot succes! Aan het eind van de middag werden alle aanwezigen opnieuw samengeroepen voor een seminar over de Cane Corso, gegeven door Mariano di Chicco. Een ongeplande maar heel interessante extra.
Tegen zessen zat dag 1 van het Raduno er op en met een tevreden gevoel keerden we naar huis waar 5 personen zich in recordtempo moesten klaarmaken voor het avondeten. In tussentijd brachten de Roemeense deelnemers samen met Mendy uit Kaatsheuvel (die in dezelfde B&B logeerde) nog een blitsbezoek aan onze kennel. Eric en José arriveerden bijna op hetzelfde moment... 'full house' op Viseweg 15 maar ontzettend gezellig.
En dan was het zover...
Na het diner volgde opnieuw een korte nacht... de eerste deelnemers werden zondagochtend immers al vroeg op het terrein verwacht. De rozetten moesten opgehangen worden, prijzentafel klaargemaakt worden en ringnummers werden uitgedeeld. Onder een reeds stralend blauwe hemel stroomde het terrein vol, best wel een overweldigend gevoel om dit na maanden voorbereiding te zien gebeuren. De keurmeesters werden opgehaald, aanwezigen werden welkom geheten en met ietwat vertraging werd de show geopend.
De keurrapporten...
Meteen na de start botsten we tegen het zowat enige minpunt van dit evenement aan... de keurrapportjes. Deze waren door de organisatie samen met Mariano di Chicco opgesteld: elke hond zou beoordeeld worden op de diverse items van de rasstandaard, om zo tot een eindresultaat van 'excellent, very good, good of moderate' te komen (voor de baby's en pups 'very promissing, promissing of less promissing'). De keurmeesters wilden ook graag individueel hun bevindingen laten noteren en kwamen al snel tot de conclusie dat dit onhaalbaar was voor het totaal van 117 honden. Tijdens de keuring van deze eerste klasse (baby reuen) stond ik zelf in de ring om de resultaten te noteren... en 'zacht uitgedrukt' deed de wijziging van plannen het me Spaans benauwd krijgen....
Bij het keuren van de volgende groep nam Marco Schorr (Cane con Cavallo, fokker uit Duitsland) deze taak op zich en ging ik aan het werk met het overschrijven van de resultaten met hulp van een paar goede vriendinnen. Ik liet me vertellen dat het eerste uur van zo'n evenement altijd hectisch verloopt... nu ik heb het geweten ;-)
Waren de beknopte keurrapportjes een teleurstelling... over de keuring zelf kon absuluut niet geklaagd worden. Elke hond werd tot in detail gekeurd door maar liefst 3 keurmeesters, die dit met veel enthousiasme deden. Het merendeel van de opmerkingen werd door Mariano per microfoon aan het grote publiek meegedeeld.
De Cane Corso, meer dan een gewone huishond
Tijdens de lunchpauze werd er door Ton van der Broeck uit Nederland een demonstratie bijtwerk gegeven. Ton is werkzaam in deze sector en het deed ons veel plezier dat hij bereid was dit te doen. La Potenza E l'Amore di Quira en Fabiano Felio toonden dat de Cane Corso meer is dan alleen maar een huishond. Na deze demo was er voor de aanwezigen de mogelijkheid om elders op het terrein te testen of hun eigen hond deze werkdrift ook in zich had.
De kwaliteit
Het werd tijdens het evenement al door meerdere mensen aangehaald, maar ook op de fora en facebook is men het er over eens dat de kwaliteit van de deelnemende honden op dit soort evenementen elk jaar beter wordt.
De finale
Na de lunchpauze/demo werd er verdergegaan met de keuring. Na het keuren van de allerlaatste groep, de 'progeny class' (vader, moeder of beide met diverse nakomelingen) brak de finale aan. Vanaf de jeugdklassen werden alle 4 eerstgeplaatsten terug in de ring geroepen voor het uitreiken van de speciale trofeeën (trofee voor beste hoofd-beste constructie-beste temperament en beste gangwerk in deze show). Een heleboel prachtige Cane Corso's tesamen, en ook deze uitreiking werd met veel belangstelling gevolgd door de nog talrijke aanwezigen. Hierna brak het moment aan dat de beste reu, beste teef en als laatste best in show gekozen zou worden. Wederom heel spannende momenten, en het duizelde in mijn hoofd toen zowel Kobra als Jaws deze rondes wonnen, en Jaws unaniem verkozen werd tot Best in Show!!!
Opgelaten...
Ondanks de het applaus, de euforie, de felicitaties en het gevoel van erkenning voelden we ons allebei een beetje opgelaten onder de winst van onze eigen honden. Je organiseert een evenement, schrijft je eigen honden in omdat je trots op hen bent en hen uiteraard ook graag wil laten keuren... en dan win je... Ondanks de vele opmerkingen van vele mensen dat dit dubbel en dik verdiend was bleef het opgelaten gevoel even hangen.
...maar ook ontzettend blij en tevreden!
De concurrentie was groot. De intermediaire klasse waar Kobra in stond en de openklasse waarin Jaws deelnam waren volgens het team van keurmeesters de sterkste klassen. 6 teven in de intermediaire klasse teven en maar liefst 15 reuen in de openklasse. Een groot aantal van deze honden scoren momenteel hoog op diverse shows en de keurmeesters hadden de zware taak om een selectie te maken. De spanning was te snijden zowel binnen als buiten de ring. Honden werden neergezet, bekeken, moesten lopen en dit alles herhaalde zich meerdere keren tot er werd overgegaan tot de plaatsingen. De selectie in Kobra's klasse dreef me al tot op het puntje van mijn stoel, de selectie in de openklasse reuen deed de zenuwen door mijn lijf gieren. Zowel Jaws als z'n broer Jack zaten in de selectie en werden 1ste en 2de geplaatst. Een zware en zenuwslopende competitie, 4 reuen die aan mekaar gewaagd zijn eindigden achter de bordjes!
Laura van Raaij
Mijn dank gaat uit naar Laura (La Vita Bella) uit Nederland, die zowel Kobra als Jaws voor ons voorgebracht heeft op deze dag en die dit voortreffelijk gedaan heeft. Reeds toen de eerste plannen voor dit evenement vorm begonnen te krijgen stond het voor mij vast dat ik mijn honden niet zelf zou voorbrengen, degene aan wie ik dit zou toevertrouwen moest wel iemand zijn met de nodige ervaring. Laura was een logische keuze, ze neemt ongeveer net zolang deel aan shows als wij zelf en ik was ervan overtuigd dat ze hen uitstekend zou neerzetten...én wow dat deed ze! Hoe graag ik zelf ook in de ring sta, het een genot om iemand anders dat deze dag zo mooi te zien doen!
Helaas was er na de uitreiking van de speciale trofeeën niet meer genoeg tijd om Kobra aan Laura (die zelf ook net in de ring gestaan had) over te dragen. Er zat niks anders op dan zelf de ring in te gaan, idem voor Jaws.
De afgelopen maanden...
vielen onze honden meerdere keren in de prijzen. Op de Raduno Fondazione in Nederland wonnen Jaws en Kobra beiden de grote klasse waar ze in stonden, en vorige maand nog werd Jack op de Belgische clubshow beste van het ras, Jaws reserve reu en Kobra beste teef in show, onder keuring van dhr. Danilo Giorgio. Dat ze dit scenario op 16 september zo ongeveer zouden overdoen hadden we nooit durven dromen of verwachten.
Onze pupkopers
Hen wil ik bedanken voor hun interesse en talrijke opkomst, sommige als deelnemers en anderen als bezoekers. Het ontbrak ons aan tijd om uitgebreid bij te babbelen, maar hun aanwezigheid en enthousiasme deed ons ontzettend veel plezier.
De receptie
Na de finale en het overhandigen van geschenken aan de keurmeesters namen deze ruim de tijd om vragen te beantwoorden en tips te geven aan de deelnemers, deze mogelijkheid wordt altijd weer geapprecieërd en maakt een show als de Raduno zo uniek. Hierna vond een kleinschalige receptie plaats waar de nog aanwezigen een drankje aangeboden werd en men de kans had om samen na te praten.
De opkomst
Ik heb geen idee over het totaal aantal aanwezigen op zondag, de opkomst was in ieder geval enorm! Deelnemers en hun gezelschap, geïnteresseerden, buurtbewoners, vrienden, familie , kenissen, puppykopers,...
DANK!!!!!!!!!!
Last but not least.......het belangrijkste item in dit verslag.
Dit evenement kon mogelijk gemaakt worden door de hulp heel veel mensen. Het zijn er teveel om op te noemen en ik ga me hier ook niet aan namen wagen uit vrees dat ik iemand zou vergeten. Allereerst een woord van dank aan Aloïs, die in de week die aan het evenement voorafging de zorg voor onze honden op zich nam en heel veel werk in het huishouden verrichtte wanneer ik weer eens aan telefoon hing of achter de pc zat om de laatste afspraken te maken. Een dikke pluim ook voor hem en zijn vrienden voor de bergen werk die ze samen verzetten om het terrein in orde te brengen en het later weer in originele staat te brengen. Dank ook aan de eigenaar voor het terrein dat we van hem mochten gebruiken. Onze vrienden die voor een uitstekende en verzorgde catering gezorgd hebben, de sponsors, gemeente Tongeren en de mensen die geholpen hebben bij het ringsecretariaat. Kortom iedereen die een handje geholpen heeft daar waar het nodig was. José, Eric, Tatjana, Marco met wie we samen dit evenement organiseerden, voor de gezelligheid en fijne samenwerking. Marco zorgde trouwens net als voorgaande jaren weer voor orde in de ring, steeds met een grote glimlacht op het gezicht. Dank ook aan de weergoden die ons zo gunstig gezind waren, beter kon niet! Alle deelnemers en bezoekers voor hun enthousiasme en sportiviteit. En niet te vergeten de keurmeesters Mariano di Chicco, Felice Pugliese en Andrey Sidorov voor hun aanwezigheid en het delen van hun kennis met ons allen!
De foto's
Massaal veel foto's werden er gemaakt door de aanwezigen, waarvoor dank. Het heeft heel veel tijd gekost om ze te verzamelen en te ordenen, maar het heeft een aantal mooie compilaties opgeleverd. Albums met foto's van de aparte klassen zijn hier te vinden:
http://racc.jalbum.net/
