Nationale d'élevage 2013

Zaterdag 24 augustus was het weer zover, de show waar we het hele jaar naar uitkijken :-) Dit jaar werd dhr. Mariano di Chicco uitgenodigd als keurmeester. De weersvoorspellingen voor zaterdag waren verre van denderend. En inderdaad, in tegenstelling tot de zomerse vrijdag was zaterdag voornamelijk grauw en regenachtig.

's Ochtends, ik was er al van vrijdagavond, werd ik na een korte nacht gewekt door de stromende regen (ik overnachtte in de caravan bij Bea en haar man - de baasjes van Mea). De eerste deelnemers waren al vroeg op het terrein en toen ik Aloïs, Marjan en Arno aan zag komen rijden was het toch echt wel tijd om eruit te komen en de regen te trotseren. De buien namen af, gelukkig maar, maar later zou blijken dat ze toch een aantal mensen hadden weerhouden om aanwezig te zijn.

Er was twijfel of de show buiten of in de tent zou doorgaan... en om 10u werd er -op dat moment geen regen- buiten gestart met de baby reutjes. Een grote klasse, de keurmeester was erg te spreken over de kwaliteit van deze klasse en keurde zoals altijd erg uitgebreid. De commentaren over zowel Urak als Maximiliano (de jongste van de groep) waren positief, maar de concurrentie was zwaar. Urak was erg speels en ook Maximiliano moest wennen aan alle nieuwe ervaringen maar beiden lieten zich naar behoren neerzetten. Na de nodige rondjes lopen werd er geplaatst... zenuwachtig stonden we toe te kijken naast de ring: Arno, Nathalie, Kathleen, Filip en ik zelf. Maximiliano werd 2de, Urak werd 1ste... euforie, wat een geweldig begin van deze dag!!!





Het regende inmiddels weer een beetje maar niet genoeg om de babyklasse teven binnen te keuren. Snel wisselen van nummers, deze keer was het de beurt aan mezelf om de ring in te gaan met Magica (Maggie), opnieuw een grote klasse, waarin ook Mea, Maggie's zusje stond. Maggie verbaasde me, ondanks de regen stond ze er bij alsof ze het showen helemaal gewend was. In deze klasse werd er wat sneller een selectie gemaakt, waarin zoals Maggie als Mea zaten. Nr 4 werd geplaatst, waarna nog vele rondjes lopen volgden. Mea werd 2de, Maggie werd 1ste!!!
Een onvergetelijk debuut voor onze baby's en Maggie's nestgenootjes. Aangezien we geen volwassen honden ingeschreven hadden zat het showen er voor ons op, aan het eind van de dag zouden we wel nog meedoen in de koppel- en paarklasse, en met Kobra en kids in de nakomelingenklasse.







Omdat het niet stopte met regenen werden de puppyklasse reuen en teven in de tent gekeurd, daarna klaarde het een beetje op en konden de rest van de keuringen gelukkig weer buiten -in de veel grotere ring- doorgaan. Het grijze weer maakt de gezelligheid er niet minder om, naast de vele bekende gezichten onder de deelnemers (die zowel uit België, Nederland, Frankrijk als Duitsland kwamen) waren er ook puppybaasjes en geïnteresseerden die een kijkje kwamen nemen, waaronder Mila dei Molossi d'Eburon met haar baasjes Sam, Mieke en hun dochters en de baasjes van Unicus (broertje van Urak).

Beste reu in show werd Barone, beste teef en best in show was Khiara des Près de Courière die vorig jaar ook beste jeugdteef was. Hierna werden de koppels, paren, nakomelingenklasse en fokkerijklasse gekeurd. Een tweede plaats voor Urak en Magica in de koppelklasse, eerste plaats voor Maggie en Mea in de paarklasse... en een eerste plaats voor Kobra, Maggie, Mea en Maximiliano in de nakomelingenklasse... een schitterende afsluiter!



Na de show werd er gezellig samen nog wat gedronken en deze keer was er de kans om de keurmeester nog even te spreken, die naast Italiaans ook Engels en Frans spreekt.

Een onvergetelijke dag, zowel wat betreft de resultaten, de sfeer en de gezelligheid! Een vermoeiende dag ook, na het diner samen was het ruim 1u voor we weer thuis waren!







Meer foto's van de show zijn te bekijken in het volgende album: http://jalbum.net/a/1400593

De pups van Kobra en Bruce met hun nieuwe baasjes

 Hier ze zijn ze dan allemaal, Kobra's heerlijke pups samen met hun geweldige baasjes:

Mila dei Molossi d'Eburon, met haar baasjes de familie Vandemeulebroeke.

Mila verhuisde op 26 juli naar Denterghem.

Mea Bice dei Molossi d'Eburon met haar baasjes de familie van Culenborg.

Mea verhuisde op 27 juli naar Hank, Nederland.

Maximiliano dei Molossi d'Eburon met zijn baasjes Marjan en Arno.

Maxi verhuisde op 28 juli naar Bergeijk, Nederland.

Mirage dei Molossi d'Eburon met haar baasjes de familie Rihoux.

Mira verhuisde op 9 augustus naar Limelette.

Mauri May dei Molossi d'Eburon met haar baasjes de familie De Lange.

Mauri verhuisde op 10 augustus naar Apeldoorn, Nederland.

Molina dei Molossi d'Eburon met haar baasjes Wim en Anja.

Molly verhuisde op 11 augustus naar Peer.

Magica dei Molossi d'Eburon met haar moeder Kobra en baasje Katja.

Maggie blijft bij ons wonen!



Blijf het stel volgen via hun eigen albums

Meet Urak...

Urak di Re Manfredi werd geboren op 11 mei 2013. Dit nestje dat uit 4 reutjes en 4 teefjes bestond werd gefokt door Nathalie van Pottelsberghe in samenwerking met Paolo Renzullo. Onze inbreng bestond uit het verlenen van Drago's dekdiensten ;-) Urak's ouders zijn dus 'Luxemburgs Jeugdkampioen Rus Best Line Domingo Drago' en 'Athena'. Nog voor de pups geboren werden stond het al vast dat we een pup uit dit nest zouden nemen, ik was gek van Athena vanaf het eerste moment dat ik haar zag (zomer 2009) en wilde heel graag 'iets' uit deze oude, Zuid-Italiaanse bloedlijn. Eerder dat jaar was Drago al een paar keer vader geworden van pups in andere kennels, nestjes waarover we zeer te spreken waren.




Op zaterdag 11 mei, 's avonds, kreeg ik van Nathalie bericht dat Athena aan het bevallen was, een bijzonder moment. Op zondag 26 mei, nog snel voor de pups van Kobra geboren zouden worden en een drukke periode aanbrak, trokken we naar Deinze om de pups voor het eerst in het echt te gaan bekijken. Een echte voorkeur hadden we nog niet, dat kon ook moeilijk, want wat een mooi en homogeen nestje was dit! Athena (voor wie dit het laatste nest was) was een super moeder en de pups kwamen niks tekort aan voeding, zorg en liefde.

Op vrijdag 14 juni was het dan zo ver, de pups waren 5 weken oud en het was aan ons om de eerste reu uit het nest te kiezen. Niet makkelijk zo bleek, afgaande op de foto's van de voorgaande weken ging mijn voorkeur uit naar het reutje zonder bandje, maar in Deinze aangekomen bleef de pup met het zwarte bandje mijn aandacht trekken.
Het hele stel en voornamelijk deze twee werden uitgebreid op foto gezet, foto's die op zaterdagochtend nog eens rustig bekeken werden.
De keuze werd gemaakt... de reu met het zwarte bandje zou 'Urak' worden. De naam Urak koos ik vanwege het kort en vooral krachtig klinken, een naam waarbij je het beeld van een gigantische beer voor ogen krijgt en die ik prima vond passen bij het stevige, zwarte beertje 'pup zwarte bandje'. Urak was tevens de naam van de vader van onze 'Arek'.



















Dat Urak niet bij ons zou gaan wonen stond van het begin al vast. Waar 3 reuen wonen kan er vast ook nog en 4de bij, dat is zo, maar waar ligt de grens? Onze reuen Arek, Jaws en Drago zijn nu al geen vrienden en het zo egoïstisch zijn om er een vierde bij te nemen die dan eenmaal volwassen meer in de kennel dan daarbuiten zou moeten doorbrengen. In het leven zijn er niet meer veel zekerheden, maar waar ik wél zeker van was, is dat het gezin van mijn vriendin Kathleen Reynders een warme thuis zou kunnen bieden aan Urak. Kathleen en haar man Filip met het ras, en belangrijker nog... een heel groot hart voor dieren... de perfecte co-eigenaren voor Urak dus. Op maandag 17 juni trok ik opnieuw naar Deinze voor een bezoek aan Urak, deze keer vergezeld van Kathleen. En de kogel was door de kerk... halverwege juli zou Urak opgenomen worden in hun gezin.

Op zondag 30 juni haalde ik Urak op, samen met z'n broertje Unicus die een paar dagen bij ons zou logeren. Kathleen, Filip en hun zoon Jannik zouden hem komen ophalen na hun vakantie in Frankrijk, op zondag 14 juli.

Tot die tijd konden wij Urak observeren en natuurlijk verwennen en hem laten kennismaken met de honden van onze eigen roedel. Met de pups van Kobra die slechts 3 weken jonger waren klikte het meteen, ook Kobra zelf had geen moeite met deze 'vreemde eend in de bijt'.



Niet dat deze pup op deze leeftijd wat aan socialisatie tekort gekomen was. Een dikke pluim voor de familie van Pottelsberghe voor hun werk met dit nestje, Urak toonde zich stabiel en sociaal zowel in omgang met mensen als soortgenoten!

Zondag 14 juli brak aan... Kathleen, Filip en Jannik waren pas diep in de nacht terug van hun vakantie maar het enthousiasme om Urak op te halen won het van hun vermoeidheid ;-)
Urak vertrok, een moment vol gemengde gevoelens aangezien we op korte tijd redelijk gehecht geraakt waren aan deze zalige pup. Maar bovenal een gevoel van vertrouwen, en blijdschap voor Urak die een schitterend leven tegemoet ging!

In tussentijd kregen we al heel wat positieve berichten, Urak heeft een speelkameraad gevonden in de jongste teef Luka, maar ook de wat oudere Mauri krijgt af en toe de 'zotte 5 minuten' en gaat dan helemaal uit haar dak met hem.

Kathleen volgt ook gehoorzaamheidstraining met de honden, mét succes. Op zondag 28 juli was het de beurt aan Urak, zijn allereerste les, in de welpenklas voor pups jonger dan 3 maanden. En hij deed het super, was totaal niet onder de indruk van het gegrom en gesnauw van honden onderling om hem heen en bracht zelfs een 'klasgenoot' tot rust door gewoon pal voor deze te gaan staan met een kalme en zelfzekere houding.
Urak is niet snel onder de indruk en als hij al ergens van schrikt herstelt hij zich meteen. En dat is natuurlijk wat we heel graag in een Cane Corso willen zien!
En nog een super bericht... na 2 lessen in de welpenklas mocht Urak al over naar de groep 'puppy 1', na amper 1 les in deze groep werd het licht op groen gezet om nog een groep hoger te gaan. In 4 lessen klimt hij dus van de jongste naar de hoogste puppygroep waar hij met z'n 3.5 maanden +- een maand jonger is dan z'n klasgenoten :-)

Afgelopen vrijdag, 16 augustus, gingen we op bezoek bij Urak en zijn familie die +- 45 minuten bij ons vandaan woont. Een blij weerzien, Urak werd natuurlijk op de foto gezet en later werd er gespeeld met Maggie die we meegenomen hadden. Voor goede foto's van het stel samen was het inmiddels al te donker, dat is voor een volgende keer. Ik ben zo blij met de klik die er is tussen Urak en z'n baasjes, en tevreden over hoe hij zich de afgelopen maand ontwikkelt heeft, de 'puppyrimpels' drogen mooi op en hij is al een flink stuk de hoogte ingegaan. Kortom, het was een enorm gezellige avond die voor herhaling vatbaar is.

Komende zaterdag zal Urak zijn showdebuut maken in Hensies, op de Belgische Cane Corso clubshow.
In het najaar zijn er nog een paar interessante shows met rasspecialisten als keurmeester, ideaal voor Urak om ervaring op te doen. Maar het belangrijkste is dat deze jongen nu lekker pup kan zijn en uitgroeit tot een stabiele en zelfzekere Cane Corso. Nogmaals dank aan Kathleen en Filip, voor de goede zorgen en de warme thuis die Urak bij hen gevonden heeft, voor de mogelijkheid om deze jongen te kunnen opvolgen xx


Meer info over Urak (stamboom, voorouders, foto's,...) op zijn eigen pagina.

Familiereünie

Twee weken vakantie, en dus tijd om dingen te ondernemen waar we anders moeilijk de tijd voor vinden. Op 14 augustus trok ik met Juno en Wicca naar Hank (Nederland) voor een bezoek aan Hill de Kuijper, de eigenaar van Castellano, vader van Juno en dus grootvader van Wicca.


Alleen al dat bezoek was de moeite waard, maar wat het nog mooier maakt is dat ook Nina (moeder van Juno - grootmoeder van Wicca) in Hank woont! Nina verhuisde vorig jaar naar Hank, na bijna 3 jaar bij ons gewoond te hebben, en geniet nu van haar welverdiende 'pensioen'. Ze wordt er vertroeteld en op handen gedragen door haar baasje Raymond. 


Het was van eind januari geleden dat ik haar voor het laatst zag en net zoals toen was het één en al blijdschap en herkenning. Al had Nina in eerste instantie natuurlijk meer aandacht voor de bezoekers die ik bij me had. Vooral Juno werd uitgebreid besnuffeld, tussen moeder en dochter was er duidelijk herkenning, zo mooi om te zien.





Heel even was er onrust tussen de dames. Wicca vond de inspectie waaraan ze door haar grootmoeder onderworpen werd maar niks en waagde het te grommen, waarop ze meteen gecorrigeerd werd, maar dat vond Juno dan weer niks.
Castellano vond alles prima.

En het aantal familieleden dat in Hank woont wordt steeds groter. Een paar straten bij Hill vandaan woont Mea (dochter van Kobra), in het gezin van Bea en Hendrik-Jan.
Ook hier een blij weerzien, deze pittige dame staat nu al haar mannetje in de roedel van 4 Cane Corso's ;-)

  
Meer foto's van deze dag zijn te bekijken in:
http://jalbum.net/a/1397203 (album Honden samen 2013 - deel 2)
http://jalbum.net/a/1397205 (Nina +4 jaar oud)