woensdag 4 december 2013

De Dogachtigen show 2013

Met mooie resultaten op de Dogachtigen show in Nederland sluiten we dit showjaar af. De dogachtigen vindt plaats eens om de twee jaar in Den Bosch en trekt altijd weer een groot aantal deelnemers, op deze editie waren er 46 Cane Corso's aanwezig die gekeurd werden door dhr. Vandoni uit Italië.

Een hele tijd geleden al geleden schreef ik Jaws, Kobra, Urak en Magica in, en zondag 1 december begaven we ons voor dag en dauw naar Den Bosch waar we Marjan en Arno met Maximiliano en Kathleen en Filip met Urak zouden treffen.
Nogal gedemotiveerd door het zien en het soms zelf ondervinden van keuringen die eerder op een loterij dan op een raskeuring lijken, voelde ik er 's ochtends meer voor om in bed te blijven liggen en er thuis een luie dag van te maken. Maar naarmate we de Brabanthallen naderden kreeg ik zin in de dag en vooral in het weerzien met vrienden en kennissen.
 
 
Na de keuring van de Sharpei's en Mastino's (in totaal 34 honden) was het de beurt aan de Cane Corso, en met nummer 35 was het Urak die als eerste gekeurd werd van de 6 puppy reuen in zijn klasse. De eerste keer dat ik zelf voorbracht, niet simpel om een pup voor langere tijd te laten stilstaan maar zodra Urak z'n baasje Kathleen in het vizier kreeg had hij alleen nog maar oog voor haar en liet hij zich neerzetten, en hoe :-) Meteen daarna waren Marjan en Maximiliano aan de beurt, Maximiliano die in eerste instantie niet zo heel veel zin had om zich te laten neerzetten toonde wel z'n mooie gangwerk! De andere deelnemers waren een reutje uit Duitsland, en 3 zonen van Drago en Tyana, waarvan Ferdinando 4de geplaatst werd, 3de plaats was voor Maximiliano en de 1ste voor Urak!

Magica werd 2de met een veelbelovend in de puppyklasse teefjes, haar moeder Kobra won de openklasse teefjes en Jaws werd 1ste in de kampioensklasse reuen. Magica die zich de vorige keren uitstekend liet voorbrengen vond het vandaag interessanter om tijdens het lopen de vloer aan een grondige inspectie te onderwerpen en een gevecht met het showlijntje aan te gaan, Kobra die zich beter voelt en toont op een outdoor show was deze keer wel bereid om mee te werken en ook Jaws die het showen moe is toonde zich zondag uitstekend!

 
 


 

Doodop van het vele op en neer lopen en wisselen van honden herinnerde ik me dat we ook hadden ingeschreven voor de koppelklasse en de fokkerijklasse, de eerste keer op een officiële show. Het bleek niet zo simpel om met Maggie en Urak tegelijk lopen maar het lukte me om beide na een rondje in de erering redelijk netjes te laten staan zonder dat ze mekaar spelenderwijs te lijf gingen ;-)
Voor de fokkerijklasse mochten er meerdere mensen mee lopen en het waren Marjan, Mendy, Arno en ikzelf die met Maximiliano, Kobra, Jaws en Maggie de erering inliepen en eigenlijk brachten we het nog niet zo slecht van af. Geen plaatsing maar we waren er en dat is wat telt ;-)

 
 
Derde en laatste keer erering, deze keer met Urak voor de erekeuring van alle pups die vandaag beste pup van het ras werden. De Cane Corso is doorgaans als ras nog niet populair genoeg om er tijdens de erekeuringen uitgepikt te worden maar tijdens de voorkeuring liet de keurmeester, uit Rusland, z'n blik duidelijk wat langer op Urak rusten en ook na het opstellen in de erering leek hij z'n aandacht te trekken.
Wat meestal een korte 'acte de présence' is werd nu toch wel erg spannend ;-) En ja hoor, hij pikte ons uit deze grote groep samen met nog 7 andere pups. Na één voor één nog eens het gangwerk te tonen werd er van 3 pups afscheid genomen... en daar hoorde Urak niet bij :)))) Op dat moment kon het voor mij al niet meer stuk, eender welke plaats we ook zouden halen, onder luid applaus van onze supporters werd Urak 4de, super trots op deze prestatie!!!
 

Nu alles achter de rug was was er eindelijk tijd om te ontspannen. Marjan had voor drank gezorgd en samen klonken we op deze geslaagde dag, waarna Urak met z'n baasjes/co-eigenaren Kathleen en Filip naar huis vertrok.
 

 

Tot slot...
Hoewel super tevreden met onze resultaten was het soms moeilijk de rode draad te volgen in de keuring en plaatsing van de Cane Corso's maar show, zoals het woord al zegt, blijft show... Wij kijken terug op een heel geslaagde dag in het bijzijn van vele vrienden en bekenden. Winnen of verliezen...als fokker heb je de verantwoordelijkheid om de positieve maar zeker de negatieve punten van je eigen honden te blijven zien zonder je daarbij te laten verblinden door showresultaten...

Fotogalerij Dogachtigen show: http://jalbum.net/a/1442679
 
 

 

zaterdag 23 november 2013

Raduno dell'Anno trip


23 november. De herfst is al 2 maanden in het land. Deze periode van het jaar vind ik vreselijk en dat is nog zacht uitgedrukt. Dagen waarop het amper licht lijkt te worden, de regen, de koude en de tuin waarin niet meer veel groen te bespeuren is.

Maar, november heeft één lichpuntje... het is de maand waarin de Raduno dell'Anno plaatsvindt, de meest prestigieuze Cane Corso show in Italië. Vorig jaar waren Hill en ik er als deelnemers met onze reuen Jaws en King, de jaren daarvoor was ik er 3 keer eerder als toeschouwer. Bij het schrijven van dit bericht sta ik er voor de zoveelste keer bij stil hoe snel een jaar voorbij is. Terwijl vele mensen druk bezig zijn met de eerste voorbereidingen voor Kerstmis zit ik nog steeds na te genieten van een onvergetelijke trip.

De Raduno vond dit jaar plaats op zondag 17 november, in Colli del Tronto (Ascoli Pisceno) ongeveer 130km ten zuiden van Ancona in de mooie streek Marche die ten zuiden van Umbrië ligt aan de Adriatische kust. Speciaal voor deze gelegenheid stapten zaterdagochtend 16 november 9 dames waarvan 2 Belgen en 7 Nederlanders in het vliegtuig richting Pescara. Vanuit Nederland Hill, Tatjana, haar dochter Felicia, Sanne, Marjan, Mendy en Marielle, vanuit België Nathalie en ikzelf. Allemaal Cane Corso eigenaren en/of fokkers.


De verrassing

Met z'n vieren vertrokken we (Marjan, Marielle, Nathalie en ik) zaterdag om 04u00 naar de luchthaven van Charleroi waar we de rest van de bende zouden treffen. Daar wachtte me een eerste verrassing, en wat voor één :-) Vlak voor het boarden begonnen mijn reisgenootjes zich vreemd te gedragen, op mijn vraag om nog een koffie te halen werd niet gereageerd en een paar leken met hun winterjas te worstelen. Net toen ik begon te denken dat ze hun verstand helemaal verloren waren (nu al?!?) trokken ze allemaal hun jas uit en daaronder zat bij alle 8... een zwarte fleece vest met daarop in goud het Molossi d'Eburon logo!!! Terwijl ik nog steeds met -ik vermoed- open mond aan de grond genageld stond kreeg ik mijn eigen exemplaar overhandigd. Mijn gevoel op dat moment is onbeschrijflijk...wat een mooi gebaar, en hoe hadden ze dit weten te verbergen ;-) Nogmaals super bedankt dames!!!!!!!!! Een hele mooie extra is dat de borduurprint van ons logo vastgelegd werd en we vanaf nu dus heel makkelijk kledij en dergelijke kunnen laten borduren :-)))) Hoe vaak ben ik hier niet over bezig geweest ;-)




Niet lang daarna zaten we aan boord, klaar voor vertrek. Om half 9 landden we in Pescara, zo'n 100km van de plek waar we zouden logeren. Op de luchthaven werden we opgewacht door Dave Verjans uit Nederland, eigenaar van de Cane Corso Barone. Dave was met de wagen, verbleef al een paar dagen in Italië en logeerde in hetzelfde hotel als ons. Na het ophalen van de huurwagen (nogmaals super bedankt voor de hulp Dave!) vertrokken we richting Ascoli Pisceno, het dorpje waar we 2 dagen zouden verblijven. Een mooie rit voornamelijk langs de Adriatische kust, uiteraard mét Italiaanse muziek in de wagen.


Het hotel 'Villa Sgariglia', een 18de eeuwse villa bleek in werkelijkheid net zo mooi te zijn als op foto, zowel de omgeving, het gebouw als de kamers waren prachtig! Na het inchecken en opfrissen begaven we ons naar het dorp, het bleek niet makkelijk om wat te eten te vinden op het middaguur en uiteindelijk stelden we ons allemaal tevreden met Panini in één van de vele typisch Italiaanse barretjes waar de lokale bevolking samenkomt. Van daaruit begaven we ons naar Colli del Tronto, de locatie voor de show op amper 5 minuten van ons hotel.



Daar aangekomen bleek de CAL2 proef (karaktertest waarvoor de Cane Corso moet slagen wil hij Italiaans Kampioen worden) al achter de rug te zijn, er waren ook maar 26 ingeschreven honden. Maar aangezien het hotel waarin de meeste deelnemers verbleven op dezelfde plek lag waren er nog een heleboel Cane Corso's te zien. Op de parking troffen we Dasha Churakova uit Rusland aan, met de mooie Rus Best Line Rafael, van dezelfde kennel als waar Drago vandaan komt (deze jonge reu zou de volgende dag uit 36 honden verkozen worden tot beste jeugdreu).

Een hartelijk weerzien, en meteen de vraag waarom Drago er niet bij was ;-) Ook een fijn weerzien met Marta Garcia uit Spanje, en een kennismaking met haar man Juan Manuel, wat een hartelijke mensen. We troffen er ook Felice aan, Felice die vorig jaar één van de keurmeesters op onze raduno in België was. Uiteindelijk gingen we richting het hotel Casale waar zowat iedereen nog aanwezig was voor de lunch.

Voorheen was er met Roberto (Giannuli) en Alessandro (Bigozzi) afgesproken dat we 's namiddags wanneer de CAL2 achter de rug was naar Polverigi (nabij Ancona) zouden rijden om Alessandro's kennel (della Nevaia) te bezoeken. Naar Italiaanse gewoonte was tijd geen probleem en tegen de tijd dat de Italianen klaar waren om te vertrekken was het al ruim voorbij 15u. Een uurtje rijden, volgens Roberto. Onze navigatie gaf echter een klein anderhalf uur aan, later zouden we nog achter de reden van het verschil in reistijd komen... Dilemma, de receptie begon al om 18u30, het diner waarvoor ook wij ingeschreven waren om 20u30. Uiteindelijk brachten we 4 van de 10 van onze groep terug naar het hotel en van daaruit ging de rest richting Polverigi. Het werd snel donker en onderweg vroeg ik me af hoe we er in godsnaam in zouden slagen straks niet als laatste op het diner te arriveren.


Uiteindelijk stonden we in de 'Via della Nevaia' waar huisnummer 3 onvindbaar was. Een telefoontje en een kilometer later zagen we zwaaiende mensen aan de kant van de weg... we waren er. Het was helaas inmiddels al helemaal donker maar de verlichting in de kennels volstond om de honden toch goed te kunnen zien. Roberto die vloeiend Engels spreekt leidde ons rond, Tatjana maakte foto's, niet optimaal zonder daglicht maar beter dan niets. Roberto's vriendin Krissy Sauers, Cane Corso fokker uit de Verenigde Staten arriveerde, ik schat dat er in totaal zo'n 15 mensen rondliepen waarvan het merendeel zich nog moest klaarmaken voor het diner... we zouden in elk geval niet de enige laatkomers zijn ;-)


Carabinieri

Dik anderhalf uur later begonnen we aan de terugweg, volgens Roberto een rit van 50 minuten, dan wel aan een constante snelheid van 160km/u. We besloten dat we dus ook wel wat meer gas konden geven. Muziek luid, volle concentratie op de weg en de kilometers vlogen voorbij. Toen we politie naast ons opmerkten reed ik gelukkig al een stuk trager maar niemand had een idee hoe lang ze al in de buurt waren. Een tijdje later hingen ze terug voor ons, nog maar zo'n 8km van onze afrit verwijderd besloot ik het rustig aan te doen. Helaas, verloren moeite want de zwaailichten gingen aan en we werden aangespoord om ons naar de pechstrook te begeven. Op een paar scheldwoorden na was het muisstil in de wagen. Vlucht gemist, ID-kaart kwijt, verloren rijden in Moskou, panne met de wagen, net niet zonder benzine vallen in Spanje, onderaan een berg parkeren en niet meer naar boven geraken...ik kan bijna een boek schrijven over de dingen die misgingen tijdens dit soort Cane Corso uitstapjes maar het was de eerste keer dat ik door de politie van de weg gehaald werd...

Raampje naar beneden en zo engelachtig mogelijk voor de dag proberen te komen. Of moet ik zeggen... zo dom mogelijk??? Rijbewijs, id-kaart en documenten van de wagen werden gevraagd. Ik dacht er niet aan in het Italiaans te reageren en de domme 'sorry' bleek achteraf z'n werk gedaan te hebben. Terwijl de ene agent de papieren nakeek controleerde de andere met een lamp de nummerplaat van de wagen. Uiteindelijk hoorde ik de ene tegen de andere zeggen 'non parlare italiano', vervolgens gaf hij me alle documenten terug en zei... ok, vai!!!! En gaan deden we al was het deze keer tegen een brave 120km/u...


Klokslag 20u parkeerden we voor het hotel waar de rest al klaar was. Douchen was voor later, er restten ons 15 minuten om ons klaar te maken voor het diner. Bizar genoeg slaagden we erin om toch nog meer dan deftig in Colli del Tronto te arriveren. Het was inmiddels 20u30 en ik vreesde dat we als laatste aan tafel zouden plaatsnemen. Maar Italianen zouden geen Italianen zijn als ze stipt waren en dus stond iedereen nog buiten en in de zaal te drinken en te babbelen, Roberto en co bleken er zelf nog niet te zijn. Een heleboel bekende gezichten, en voor ik de kans kreeg om het geld te verzamelen dat voor het diner betaald moest worden, werden we omsingeld door een aantal Russische en Oekraïense handlers waaronder Dasha en Valerya, mijn nieuwe tattoo moest en zou op de foto gezet worden en het mocht niet baten dat ik bleef herhalen dat ze met 3 dagen oud nog veel te zwart en dus nog niet mooi was. Een overrompeling, en nog steeds niet helemaal bekomen van wat er slechts een uur eerder was voorgevallen wachtte een nieuwe verrassing... Andrey Sidorov uit Rusland. Andrey, die vorig jaar bij ons in Tongeren het handling seminar gaf en ook mee keurde. Cane Corso fokker en handler, iemand met het hart op de juiste plek en iemand voor wie ik een ontzettend groot respect heb. Onnodig te zeggen dat dit een heel blij weerzien was!

21u, tijd om aan tafel te gaan. Tafels van 10, ik denk dat er in de hele zaal maar 1 tafel was waaraan slechts 1 man en 9 vrouwen zaten ;-) Het eten kwam in 5 gangen, niet helemaal mijn smaak en mijn maag was ook niet echt ingesteld op eten vanwege alle spanning, toch proefde ik van alles. Het was al snel duidelijk dat de wijn aan onze tafel meer succes had. Inmiddels was het gaan regenen, gelukkig de eerste en enige regen gedurende onze 3 dagen in Italië. Het SACC (de Italiaanse rasclub) bestond 30 jaar en dus werden er tussen het hoofdgerecht en dessert een aantal mensen in de bloemetjes gezet. Het merendeel van onze groep besloot terug te keren naar het hotel en met een paar mensen bleven we nog wat napraten. Grappig om eindelijk kennis te maken met Katka, een jonge Slowaakse fokker. Vrienden kennen het verhaal...op de World Dog Show kreeg ik van een wildvreemde een Servisch stamboom in handen, achteraf bleek dat deze persoon zich vergist had en dat die eigenlijk voor Katka bestemd was. Eenmaal thuis en wat speurwerk verder werd het mysterie opgelost en werd de stamboom per post naar Slowakije verstuurd, waarbij afgesproken werd samen wat te drinken op de goede afloop zodra we elkaar ergens zouden treffen. Fijn vast te stellen dat we heel opvattingen en meningen deelden en dat haar honden net als voor mij haar beste maatjes zijn.
Uiteindelijk waren Marjan en ik rond 03u00 terug in onze hotelkamer waar we ons overgaven aan nog een paar uurtjes slaap.


De Raduno dell'Anno

Zondag, veel te vroeg klonk het alarm van de 4 telefoons in de kamer ;-) Eigenlijk overbodig want de korte nacht werd een aantal keren grondig verstoord door een blaffende hond die aan een ketting lag bij de kapel achter het hotel :-( Half versuft douchen en klaarmaken, ik had met Dave afgesproken om samen met hem naar de show te rijden zodat we op tijd Barone's nummer konden afhalen en ons konden installeren in de hal. De rest van de bende zou wat later komen maar desondanks zaten we 's ochtends allemaal samen aan de ontbijttafel. Het hotel zag er niet alleen schitterend uit, ook het personeel was enorm vriendelijk.

Tegen 09u00 waren we op de show. Deze editie van de Raduno dell'Anno kende een record aantal inschrijvingen, maar liefst 251 Cane Corso's uit verschillende landen waren ingeschreven wat betekende dat de klasses heel groot waren (bvb. 36 honden in de jeugdklasse reuen). Na het ophalen van Barone's nummer installeerden we de bench bij René en Jacqueline uit Duitsland.
Oorspronkelijk zouden er 2 ringen & dus 2 keurmeesters zijn maar vanwege het hoge aantal inschrijvingen werden er dat 3, de baby en puppy reuen en teven kregen een andere keurmeester. Hectisch zo zou achteraf blijken, mensen liepen heen en weer en zij die meer honden moesten voorbrengen hadden de grootste moeite om overal op tijd te geraken.

Een Oekraïense fokker, pupkoper van Roberto, kwam handen en handlers tekort om hun pups voor te brengen.  Of ik kon helpen...mmm daar ging mijn voornemen om enkel al toeschouwer daar te zijn en dus eens niet te hoeven stressen. Maar dat ik het met plezier doe blijkt wel uit het feit dat ik een week eerder al aan Dave mijn kleren en schoenen voor show mee gaf ;-) Voor de tweede keer in korte tijd verwisselde ik in een minimum aan tijd van tenue. Er bleek nog een paar handen nodig te zijn, de rest van onze groep was net aangekomen dus haalde ik Marielle erbij. De pups werden een dag eerder pas opgehaald bij de fokker maar wenden gelukkig vrij vlot aan ons, terwijl we de jeugdklasse reuen een beetje probeerden te volgen wachtten we tot het onze beurt was (baby teefjes) in 1 van de andere ringen. Ondertussen werd er door iemand anders nog iemand gezocht die z'n handen vrij had voor een pup...dat werd Nathalie.

Hoe speels 'mijn' pup was en hoe mooi en trots ze ook liep buiten de ring... in de ring zelf trok ze de handrem op, ze was onmogelijk nog vooruit te krijgen :-p Ik haalde uiteindelijk Roberto erbij aan wie ze als fokker toch meer gewend is dan aan mij. Hij kreeg haar terug vooruit, en hoe... ze stal de show met haar mooie gangwerk, maar toen ze er genoeg van had moest ze alsnog terug naar haar plek gedragen worden ;-) Ook Marielle deed het super met 'haar' pup, idem Nathalie.




Rond dezelfde tijd begon de keuring van de intermediaire klasse reuen en waren Dave en Barone aan de beurt, beiden deden het super en kregen een uitmuntend als beoordeling. Het is onmogelijk om voortdurend bij de ring te blijven, tussen de keuring kwamen we een heleboel bekenden tegen waaronder Mariano en Daniela die ook daar waren als bezoekers.





Openklasse reuen is de klasse waarvan ik het meeste foto's gemaakt heb, ook een zware klasse met daarin vele honden die me aanspraken. Helaas lag de ring waarin de reuen gekeurd werden in het midden van de hal en was er zo weinig licht dat het moeilijk was om echt goede foto's te maken.


Ook deze klasse werd in meerdere kleine groepen verdeeld, alle honden met een uitmuntend als beoordeling werden daarna terug de ring in geroepen waarna de selectie begon. Spannend, er stonden meerdere prachtexemplaren tussen. Uiteindelijk waren ze nog maar met z'n vieren, waarvan Roberto Giannuli met z'n grijze reu Diesel 1ste werd, mijn favoriet Crixus Res Landes 2de en Hanno van Denis Ali uit Roemenië 4de!



Kampioensklasse reuen, 17 honden, waarvan ik er vele eerder al in levende lijve zag. Hoe graag ik ook wou blijven kijken, ik had ontzettend veel dorst en besloot me te begeven naar het terras van hotel Casale waar de rest van ons zich inmiddels bevond.

Terug in de hal was de keuring nog lang niet achter de rug en werden we door Antonio Pantalena, de secretaris van het SACC gevraagd om een glas met hem te drinken op z'n verjaardag, daar kan je onmogelijk nee op zeggen :-) Uiteindelijk begaven we ons naar de ring om de selectie bij te wonen. De vraag die vermoedelijk door velen gesteld werd was hoe Stanley Pat Tornado het zou doen? Deze mooie grijze Russische reu werd in 2012

 in Salzburg onder keuring van ook Massimo Inzoli WorldWinner. Uiteindelijk stonden ze nog met z'n vieren: Stanley Pat Tornado, Ciceron iz Dinastii Chempionov, Leandro dei Volsci en Devil. De 1ste plaats was voor Tornado, 2de voor Ciceron, 3de voor Leandro en 4de voor Devil! Daarna werd uit alle eerstgeplaatste reuen de beste gekozen... Tornado werd best in show op de Raduno dell'Anno 2013!
Van de keuringen van de teven heb ik helaas niets meegekregen, altijd een beetje een nadeel van zo'n grote show.




Na de show

Net als vorig jaar ontstaan er ook nu weer meningsverschillen over de plaatsingen en de Best In Show op facebook, en wordt er gediscussieerd over eerlijkheid en politieke invloeden. Wat er dan ook van waar mag zijn, ik heb heel wat mooie rastypische honden in de ring en op het podium zien staan.


Helaas miste ik de keuring van Oregon degli Elmi die 2de werd in de intermediaire klasse. Deze reu zag ik exact een jaar eerder voor het eerst toen hij 9 maanden oud was en sprak me toen al enorm aan. Een terecht trotse Denise Ruggeri van Degli Elmi nam mij en Dave mee naar de benches zodat ik de kans kreeg om deze knappe reu nog eens op foto te zetten.




Alsof er nog geen verrassingen genoeg waren dat weekend wachtte er zondagnamiddag nog eentje. Ares, een schitterende en temperamentvolle reu die ik eerder dat jaar in Napels bezocht en die bij mijn favorieten hoort, was er met zijn fokker/eigenaar Enzo Crimaldi. Hij werd eerder die dag 2de in de werkklasse. Met heel veel plezier showde Enzo hem ons nog eens apart in één van de andere inmiddels lege ringen, helaas had mijn camera het moeilijk met het weinige licht maar er zijn toch een paar hele mooie foto's van deze indrukwekkende reu en zijn trotse eigenaar :-D







Met het eindigen van de show werd er afscheid genomen en liep de zaal stilaan leeg. Als afsluiter dronken we nog wat in internationaal gezelschap. Ik denk het meest serieuze uur van het hele weekend vanwege het interessante gesprek en het uitwisselen van ervaringen over gezondheid met mensen uit verschillende landen: Krissy uit de Verenigde Staten, Roberto uit Italië en Rafaela Dias uit Portugal. Ik hoop dat deze gelegenheid zich ooit nog voordoet want de tijd was helaas veel te kort.






Op weg naar het hotel vonden we een pizzeria, hoog tijd voor onze eerste maaltijd sinds het ontbijt. Een bezoek aan Italië is natuurlijk niet compleet zonder limoncello en het was Mendy die ervoor zorgde dat er een fles en 10 glaasjes op onze tafel terechtkwamen. Hoe ze het voor mekaar kregen weet ik niet maar we verlieten het restaurant met anderhalve fles voor op de kamer.

Feestje als afsluiter in onze (Hill-Marjan-Mendy-Katja) kamer, Dave die op maandag nog een lange terugrit voor de boeg had besloot wijselijk te passen en misschien maar goed ook want wat begon als een echte 'meisjesavond' liep al gauw uit de hand, voorwerpen vlogen door de kamer én uit het raam, het mag een wonder heten dat er geen klachten kwamen en dat het hotelpersoneel 's ochtends nog steeds heel vriendelijk was ;-) Vermoedelijk omdat onze kamers in een aparte vleugel van dit gigantische landhuis lagen.






Maandag, nog een halve dag genieten op Italiaanse bodem

Klaarmaken, bagage naar beneden en op naar het ontbijt. En dat alles voor 8u 's ochtends. We waren de dag voordien overeengekomen met Mariano en Daniela om voormiddag op de terugweg nog even bij hen halt te houden wat betekende dat we uiterlijk om half 9 moesten vertrekken. Onze vlucht Bologna-Brussel vertrok om 16u15 dus moesten we rond 14u op de luchthaven waar ook de huurwagen ingeleverd zou worden. Om half 9 zat iedereen in de wagen, klaar voor vertrek. Dave die later die dag aan zijn rit naar Nederland zou beginnen reed voor ons. Geen 160km/u meer deze keer, maar het was rustig op de weg wat betekende dat we mooi op tijd op onze bestemming in Mulazzano di Coriano waren, waar we hartelijk welkom geheten werden door Mariano, Daniela en natuurlijk Marvin. Op naar de kennel waar we alle honden te zien kregen. Voor Tatjana, Marielle, Nathalie, Felicia en Sanne was het het eerste bezoek aan della Porta Dipinta, voor mij de eerste keer sinds de geboorte van de pups van Bruce en Kobra dus deze keer kon ik de eigenschappen van onze pups vergelijken met hun familieleden. Het uur van vertrek brak veel te snel aan, nog gauw Dave's nieuwe aanwinst (pup Marcel) op de foto gezet, nog een paar groepsfoto's samen, afscheid nemen en toen op weg naar Bologna.


Tot slot

Dat we het maximum uit dit weekeinde gehaald hebben valt niet te ontkennen, slapen en eten waren tijdens deze drie dagen geen prioriteit en dat zal zich ongetwijfeld een dezer dagen laten voelen. De ervaring om met 9 dames op pad te gaan was uniek, niet altijd makkelijk om met iedereen rekening te houden maar wel voor herhaling vatbaar!
Het plezier samen, het weerzien met oude bekenden en het ontmoeten van nieuwe mensen, het plakken van gezichten bij de namen die je van facebook kent... dit alles maakte van deze driedaagse een overgetelijke trip.
Heel benieuwd wat 2014 zal brengen aan reizen, sluiten we stilaan 2013 af. Hoewel... december is natuurlijk nog een lange maand ;-)



Een lang blogbericht deze keer maar het is dan ook onmogelijk om 3 dagen samen te vatten in een paar zinnen. Het risico van het schrijven van dit soort verslagen is dat het al gauw overtrokken gaat klinken, ik hou niet van superlatieven en probeer deze dan ook te beperken maar het is gewoon onmogelijk ze helemaal te vermijden ;-)
De volledige foto slideshow is te bekijken via de volgende link: http://jalbum.net/a/1438436
Let op, om het een beetje overzichtelijk te houden bevat het album 2 subalbums (eentje voor de foto's van de cataloog met deelnemende honden en eentje voor de foto's van de honden in de ring op zondag). In het hoofdalbum zijn alle andere foto's van zaterdag tot en met maandag te vinden. (Indien u in het album op een miniatuurfotoklikt start de slideshow, wanneer u daarin de muisaanwijzer op de foto plaatst verschijnt er boven een balk, klik daar op het icoon 
i om de info te tonen).

maandag 28 oktober 2013

Kleine jongens worden groot...

 
 


Afgelopen zaterdag kreeg ik bezoek van Kathleen en Urak, hier had ik de hele week naar uitgekeken. Het was 6 weken geleden dat ik hen voor het laatst zag (de show in Tongeren), de tijd gaat zo snel!
We zouden gaan wandelen met hem en Maggie die 3 weken jonger is. De ochtend begon grauw en grijs maar tegen de tijd dat Kathleen thuis arriveerde was de lucht blauw en straalde de zon... op bestelling ;-)






Het eerste dat me opviel was dat het 'puppy-gehalte' een stuk minder was, zo goed als verdwenen eigenlijk! 5 1/2 maand oud nu, niet te geloven hoe snel ze op een bepaald moment veranderen, de puppyblik en het wat slungelende lichaam van 6 weken geleden heeft plaatsgemaakt voor een wijze blik en solide lichaam.
Ik ben benieuwd hoe hij er binnen nog eens 6 maanden zal uitzien.
Hij is sociaal, aanhankelijk en welopgevoed. Niet snel onder de indruk, een tikkeltje afwachtend en heel alert & aandachtig.












Hij en Maggie hadden dikke lol samen in de velden, de één deed niet onder voor de ander wat spelen en uitdagen betreft. Constant in beweging, goede foto's maken was onmogelijk. Maar gelukkig zou hij namiddag een paar uurtjes bij ons blijven :-)



 

Dat hij Kathleen miste was overduidelijk, hij was amper bij het hek weg te slaan tijdens haar afwezigheid. Maar het moet dan ook gezegd worden dat zij een heel bijzonder effect heeft op honden!


Foto's zijn te vinden in het nieuwe album 'Urak 3 tot 6 maanden oud'
Foto's van Urak & Maggie en Urak & Wicca staan in het album 'honden samen najaar 2013'
(meest recente foto's staan altijd op de laatste pagina's van de albums)

donderdag 10 oktober 2013

De Belgian Cane Corso days

Een drukke en intensieve periode ligt achter ons, op 14 en 15 september vond de eerste editie van de Belgian Cane Corso days plaats die georganiseerd werden door de Belgian Cane Corso Association.

Op zaterdag was er het Cane Corso seminar, op zondag de Raduno (show). Met 20 inschrijvingen voor het seminar en maar liefst 93 inschrijvingen voor de Raduno werd het een gigantisch succes.


En ook al heb je helemaal niks met hondenshows, de Raduno is een interessant evenement voor iedere Cane Corso liefhebbber omdat het dé kans is om veel honden en hun eigenaren/fokkers te ontmoeten. Wat deze show onderscheidt van andere is dat ook de gecoupeerde honden mogen deelnemen, mét officiële toestemming van de Koninklijke Maatschappij Sint-Hubertus (de Belgische kennelclub), deze toestemming wordt verkregen omdat er geen kampioenschapspunten (CAC's) worden uitgereikt.

Het maakt het geheel een stuk interessanter om diverse redenen: mensen met geïmporteerde honden hebben de kans om hun hond aan het grote publiek te tonen en ook zij afkomstig uit landen waar het couperen nog steeds toegestaan is kunnen deelnemen. Op deze manier krijgen toeschouwers een aantal honden te zien die normaliter niet aanwezig zijn op een show.
Er zit echter ook een minpuntje aan de keuze om dit evenement ook voor gecoupeerde honden open te stellen: of je nu pro of contra het couperen bent, het lijdt geen twijfel dat de expressie van een hond met gecoupeerde honden beter tot z'n recht komt, de hond oogt statiger en imponeert, en dat laatste maakt het op het eerste zicht moeilijker om door de fouten van deze hond heen te kijken. En fouten... die heeft elke hond, zelfs op de grootste multi-kampioen vallen dingen aan te merken. Hoe dan ook, we zijn er van overtuigd dat een keurmeester of fokker met jarenlange ervaring binnen het ras voldoende kennis heeft om gecoupeerde en ongecoupeerde exemplaren op een evenwaardige manier te keuren en te plaatsen...



Uiteraard wilden we ook graag onze eigen honden laten keuren door Patrizia Colosimo en William Guitton, en we zijn niet ontevreden over de resultaten! Naast onze honden werden er ook een aantal door ons gefokte honden ingeschreven door hun baasjes, er waren ook tal van nazaten van onze reuen aanwezig, gefokt door andere kennels. De resultaten op een rijtje:
(de complete resultaten en info zoals het aantal inschrijvingen per land etc. zijn te vinden op de officiële Belgian Cane Corso days website).


BABYKLASSE REUEN (5 deelnemende honden)

Urak di Re Manfredi: 2VB

Keurrapport:
4 months, head in type, undershot
skull a littlebit round in the front
very good eye color, a littlebit open
very good construction of the body
good plumb, sufficient angulation
good bone
very good movement, young and joyful






door ons gefokt:
Maximiliano dei Molossi d’Eburon: 4B
Eigenaar: Marjan Scholtz

Keurrapport:
3,5 months, forebite
head in development
eyes a littlebit light and open
very good construction of the body, correct angulations
very good bone, movement very good for age







zoon van Drago:
Unicus di Re Manfredi: 1VB - BEST BABY IN SHOW

Keurrapport:
4 months, very good headtype, forebite
eyes a littlebit light, very good color and position
very good expression
body very good in proportion, very good angulation
easy movement, crossed movement in rear









BABYKLASSE TEVEN ( 14 deelnemende honden)


Magica dei Molossi d’Eburon: B

Keurrapport:
3,5 months, excellent head proportions, littlebit too much skin
undershot
excellent eyes
excellent body proportions

very good proportions of trunk
very good angulation, very good bone
joyful movement






door ons gefokt:

Mauri May dei Molossi d’Eburon: 2VB
Eigenaar: Desmond de Lange

Keurrapport:
3,5 months, head in type
very good proportions of head, forebite
excellent color of eyes and excellent expression
harmonical body construction
good angulation, very good bone
free movement, excellent temperament





Mea Bice dei Molossi d’Eburon: VB
Eigenaar: Bea van Culenborg


Keurrapport:
3,5 months, very good head proportions
scissor bite, very good eye color and form
very good body proportions
very good angulation
free movement






Mila dei Molossi d’Eburon: 4VB
Eigenaar: Sam Vandemeulebroeke


Keurrapport:
3,5 months, head in type
forebite, muzzle not well developed (not large enough)
excellent color of eyes
very good angulations, excellent bone
free and joyful movement






Dochters van Drago:

Uttara di Re Manfredi: 3VB

Keurrapport:
4 months, undershot, retracted nose
eyes a littlebit light in relation with coat
good body proportions, a littlebit short
limbs very good proportioned
very good angulation, good bone







Ursula di Re Manfredi: VB

Keurrapport:
4 months, head in type, excellent proportions
undershot
eyes a littlebit light in relation with coat, very good expression
very good trunk, good angulation
young and joyful movement





Ulrike Manuela di Re Manfredi: B

Keurrapport:
4 months, head in type
forebite, misses quadrature in muzzle
eyes a littlebit oval, good color
very good body proportions
very good trunk, good angulation
young and joyfull movement








PUPPYKLASSE REUEN ( 4 deelnemende honden)


zonen van Drago:
Bel Pensiero Sei Onyx: 4B

Keurrapport:
6,5 months, head not large enough
scissor bite, muzzle littlebit too long
excellent color of eyes, very good expression
very good proportions in trunk
not enough angulation in rear (too straight)
free and joyful movement






Maso Milano: 3B

Keurrapport:
7 months, limited convergence in head
forebite, muzzle a littlebit too long
very good eye color, position and form
limited size for age
very good proportions of trunk
too much angulated in front, sufficient in rear
young in movement







PUPPYKLASSE TEVEN ( 7 deelnemende honden)


dochter van Drago:

Mauri: 2B

Keurrapport:
7 months, good head
forebite, muzzle a littlebit long
very good eye color
high size for age
trunk in proportion, excellent underline
good angulation
free movement with amplitude






JEUGDKLASSE REUEN ( 12 deelnemende honden)


zonen van Jaws:

Levince: 2U

Keurrapport:
17 months, very good head
excellent nose, full and large muzzle
excellent sub-orbital (full)
very good eye color, position too much distance, form littlebit oval
complete scissor bite
size at the limit, trunk correct proportioned
good angulation, very good bone
free movement

La Vita Bella di Tiziano: G

Keurrapport:
11 months, head misses convergence
muzzle too long, stop not enough marked
eye color very good in relation of coat
forebite
size at the limit for age, correct body proportions
very good angulation
very good bone
movement young and playful





JEUGDKLASSE TEVEN ( 10 deelnemende honden)

dochter van Jaws:
Lucifera: ZG

Keurrapport:
17 months, correct head proportions
empty muzzle, not deep enough
stop not enough marked
very good eye color
forebite, misses the P1
very good size
excellent angulations, very good bone
very good and free movement with amplitude
tail too short, pronounced cheeks





SPECIALKLASSE ( 2 deelnemende honden - gecastreerde reuen)


zoon van Jaws:
Lowie: 2ZG

Keurrapport:

17 months, very good head type
complete forebite
excellent eye color
medium size
very good proportions in trunk
bone a littlebit too light
tail a littlebit too short







INTERMEDIARE KLASSE REUEN ( 8 deelnemende honden)

door ons gefokt:
Legend dei Molossi d’Eburon: ZG

Keurrapport:
19 months, full muzzle but misses quadrature
dark eyes but no good expression
complete and well developed forebite
good size
trunk needs to finish, straight in front (thorax)
very good angulation, excellent bone
free movement
topline not solid enough (convex)





zoon van Arek:
Chiaro E Tondo Beast: 4ZG

Keurrapport:
22 months, good head profile
muzzle large enough
very good eye color
forebite
size is at the limit
topline could be better
good angulation, good bone
free movement






OPENKLASSE REUEN ( 6 deelnemende honden)



Rus Best Line Domingo Drago: 1ZG

Keurrapport:
2,5 years, littlebit too much skin
very good eye color
complete and well developed undershot
compact trunk with good proportions
very good angulation
very good bone in relation with the physic







door ons gefokt

Kai dei Molossi d'Eburon: ZG
Keurrapport:
2,5 years, good head, big nose with open nosetrills
very good eye color
complete and well developed scissor bite
underline not well developed
good angulated in front, rear could be better angulated
free movement
shy







OPENKLASSE TEVEN ( 8 deelnemende honden)


Kobra dei Molossi d'Eburon: ZG

Keurrapport:
2,5 years, lateral face convergent
pronounced cheeksdark eyes, very good expression
complete and well developed scissor bite
compact trunk
front not enough angulated, good angulated in rear
bone a littlebit light in relation with body
free movement



VETERANENKLASSE REUEN


Ch. Arek de la Horde du Bois des Centaures: 1EX

Keurrapport:
8 years, head in type
muzzle enough full
very good eye color, form and very good expression
undershot
very good proportions in body
very good proportions in trunk
very good angulation, excellent feet
free movement
in good condition




REPRODUCTION KLASSE (teef, reu of beiden met 3 tot 5 nakomelingen)

1ste plaats
















Dam: Athena
Sire: JCh. Rus Best Line Domingo Drago
°11/05/2013
Fokker: van Pottelsberghe - Renzullo
Ulrike Manuela di Re Manfredi
Uttara di Re Manfredi
Ursula di Re Manfredi
Unicus di Re Manfredi
Urak di Re Manfredi



2de plaats
















Dam: Kobra dei Molossi d'Eburon
Sire: Ch. Bruce della Porta Dipinta
°31/05/2013

Breeder: Katja Chtuka
Mila dei Molossi d'Eburon
Mea Bice dei Molossi d'Eburon
Mauri May dei Molossi d'Eburon
Magica dei Molossi d'Eburon
Maximiliano dei Molossi d'Eburon




2012

Na het succes van de Belgische Raduno vorig jaar waarvan we mede-organisator waren, kriebelde het om in 2013 iets dergelijks te organiseren. De Raduno in 2012 was echter een harde les voor ons, op diverse vlakken werden afspraken door onze co-organisatoren niet nagekomen en dit schaden van vertrouwen maakte het van onze kant onmogelijk om ooit samen nog wat te organiseren...
Ondanks de onaangename nasleep bewaren we geweldige herinneringen aan dit weekend, we kijken er nog steeds met heel veel plezier op terug en hadden we het in geen geval willen missen!

Waarom geen dergelijk evenement organiseren onder de Belgische Cane Corso club en het geheel een stuk officiëler maken... ik wist dat onze voorzitter al jaren met het idee speelde. Zodus werden de krachten tussen Vlaanderen en Wallonië gebundeld!



September... de spanning neemt toe

Uit ervaring wisten we hoeveel werk er verricht moet worden in de week voorafgaand aan het showweekend, maar gelukkig konden we rekenen op een geweldig team: vrienden van Aloïs die ook dit jaar met heel veel plezier en enthousiasme meehielpen met het opbouwen van het terrein en die ook gedurende het evenement klaar stonden om te helpen waar nodig. Bij deze... Pieter, Alain, Tony, Jos, Zito, Bert en iedereen die ik mogelijk vergeten ben... ook langs deze weg een hele dikke merci!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

De maand begon slecht met regen die met bakken uit de hemel viel, die laatste week checkte ik de weersvoorspellingen voor 14 en 15 september meerdere keren per dag en werd niet bepaald blij van de vooruitzichten. Zondag zou de beste dag worden, bij regen kon de show in de ruime tent doorgaan net zoals het seminar op zaterdag.


De laatste week was hectisch. Hoe goed je ook voorbereid bent, er zijn altijd dingen die pas de laatste dagen uitgevoerd kunnen worden. Ondanks de late aankondiging van het evenement sloten we op maandag de inschrijving met 93 deelnemers! Opnieuw een succes voor de Belgische Cane Corso club, de clubshow 3 weken eerder in Hensies telde 86 inschrijvingen! Dankzij facebook was er volgens mij dan ook niemand binnen de Cane Corso wereld die NIET van beide evenementen op de hoogte was ;-)








De grote logeerpartij

Vrijdagnamiddag waren Marco en Tatjana er, onze vrienden uit Rotterdam van de kennel Bel Pensiero Sei. De hoeveelheid alcohol die Marco uit de wagen sleepte en in onze koelkast deponeerde leek genoeg voor een hele maand... Even later waren ook Hill en Silis er met de kids en honden, zij zouden op onze oprit parkeren in de mobilhome die ze speciaal voor deze gelegenheid huurden. 

Er was nog wat werk met de catalogi en tijdens het koffiedrinken stak iedereen de handen uit de mouwen, idem voor zaterdagochtend. Thanks hiervoor vrienden :-)





's Avonds arriveerden Marco en Isabell Schorr uit Duitsland met hun mobilhome op het terrein, Tine uit Nederland die in de buurt zou overnachten voegde zich bij ons en met de hele bende gaven we tijdens het diner samen het startschot voor het weekend! Thuis werd er nog wat gedronken en naar gewoonte waren Tatjana en ik de laatsten die ons bed opzochten.
Zaterdag breidde de 'Hollandse' logeerpartij zich uit met Mendy, Marjan en Arno. Full house en op sommige momenten erg hectisch met maar 1 toilet dat zich dan ook nog in de badkamer bevindt, maar tegelijk ook heel gezellig. Het uitlaten van de 'logeerhonden' werd al snel een routine, s'ochtends stak iedereen de handen uit de mouwen om de laatst nodige spullen op het terrein te krijgen en 's avonds slaagden we er als bij wonder in om op tijd klaar te zijn voor het avondeten.



Het seminar

Onze speaker, William Guitton, arriveerde vanwege verkeersproblemen in Parijs wat later dan gepland, vergezeld door de voorzitter van de B.C.C.A. Natacha Gillot die onderweg opgepikt werd. Hoewel het niet simpel was om het seminar in twee talen (Frans en Engels) te geven wist William zowel de aanwezige fokkers als eigenaren te boeien en stond hij later de mensen met vragen uitgebreid te woord.










Het grote diner

Deze eerste geslaagde dag zou afgesloten worden met een diner samen. Oorspronkelijk reserveerde ik  voor 20 personen in het restaurant maar tot 2x toe moest ik hen bellen om dat aantal te wijzigen... uiteindelijk waren we met in totaal 34 personen en er zat niet één iemand aan tafel die geen Cane Corso in huis heeft ;-) Jammer dat er niemand op het idee kwam om een foto te maken van de eindeloos lang lijkende tafel! 

Het was laat in de avond toen ik me bij het gezelschap voegde aangezien 
het Italiaanse gezelschap (keurmeester Patrizia en haar zoon en met hen Paolo Renzullo en zijn vriendin Giulia) van de luchthaven in Charleroi opgehaald moest worden.
Helaas kreeg onze voorzitter Natacha die avond bericht over de verslechterde gezondheidstoestand van een familielid (bij het schrijven van dit bericht staan de zaken er gelukkig weer positiever voor) dus werden er plannen gemaakt voor het bemannen van het secretariaat 's ochtends en in de ring zodat zij op elk moment contact kon houden met het thuisfront. Bij thuiskomst, ik was wat later dan de rest, hoorde ik van op de oprit al hoe gezellig het was, een café was er niks bij vergeleken ;-)




D-day ochtend...

Stress... hoe kan het ook anders de ochtend van de grote dag ;-) Voor niks nodig want we zaten perfect op schema. Pup Maggie zou later die ochtend met Marjan en Arno meerijden, de andere honden werden later opgehaald.
Het werd bemand door Hill, Tatjana en mezelf en ik kan niet anders zeggen dan dat het uitdelen van de ringnummers en afhandelen van de te nog betalen inschrijvingen vlekkeloos verliep, dank je wel dames voor deze vlotte samenwerking! De show begon met een kwartiertje vertraging omdat een aantal exposanten (veelal mensen voor wie dit de eerste show was) laat arriveerden en pas om even voor 10 hun ringnummer kwam afhalen.



Het weer

Regenbuien op zaterdag maar het seminar zou sowieso doorgaan in de tent. Zondag begon met een stralende zon maar onze eregenodigde hield het al gauw voor bekeken. Ondanks de vaak donkere en dreigende wolken bleef het de hele dag droog en dat laatste was waar ze zo hard op gehoopt hadden!



De show

93 inschrijvingen waarvan slechts 4 honden afwezig werden gemeld. 89 honden verdeeld over 15 klassen waarvan de babyklasse teefjes de grootste was met 14 honden.
Hill, Tatjana en Cindy (een jeugdvriendin en Engelse Bulldogfokker) verrichtten de hele dag uitstekend werk in het ringsecretariaat met het overschrijven en uitdelen van de keurrapporten, een geweldig team zo bleek en we zijn hen dan ook heel dankbaar voor de hulp. Marco (Bel Pensiero Sei) die al heel wat jaren ringmeester is op dit soort evenementen en ook vorig jaar van de partij was zou zorgen voor de orde in de ring (bedankt Marco :-)))).


Zelf verbleef ik de hele dag in de ring om de opmerkingen van de keurmeesters te noteren, een compleet nieuwe en interessante ervaring. Zoals meestal het geval is op dit soort shows duurde het even voor het juiste ritme gevonden werd, elke hond werd individueel uitgebreid gekeurd en de eigenaren konden later hun keurrapport ophalen.








Altijd mooi om inschrijvingen te hebben in de veteranenklasse die toegankelijk is voor honden vanaf 8 jaar, veelal honden die 'gewerkt' hebben voor hun ras en wiens nazaten vandaag de dag op show te zien zijn. Vandaag waren er zowel een reu als een teef ingeschreven en aan het eind van de dag was het de beurt aan hen... één van deze honden was onze eigen Arek die in mei 8 jaar werd en voor de eerste keer deelnam in de veteranenklasse! 
Ennnn hij heeft het nog... dat temperament en enthousiasme van jaren geleden waarmee we samen de showringen onveilig maakten, het mooie gangwerk dat hij aan z'n nazaten heeft doorgegeven! Kippenvel en een krop in de keel bij het applaus van de toeschouwers voor deze grijze snuiten. 


Een uitmuntend en lovende commentaren voor onze veteraan. Kijkend naar de foto's van die dag moet ik bekennen dat ik hem nu, ondanks de witte snuit (mijn 'Sean Connery Corso'), mooier vind dan in zijn jonge jaren. Het verstrijken van de tijd heeft hem wat extra's gegeven... een ontzettend wijze blik in die donkerbruine ogen. 
Na Arek was het de beurt aan Athena, zij werd afgelopen zomer 8 jaar en is nog steeds in uitstekende conditie, dankzij haar huidige eigenaar Nathalie bij wie ze sinds eind 2012 woont. Athena is de moeder van onze jongste reu Urak. De prijs voor beste veteraan in show ging naar Athena, en dat is haar en Nathalie meer dan van harte gegund!!!










Na de uitreiking van de trofeeën voor beste hoofd, beste constructie, beste gangwerk en beste show attitude werden de beste reu, beste teef en best in show verkozen. Luxemburgs jeugdkampioen Gallardo Strajano, geboren in Servië en wonend in Duitsland die eerder die dag al best junior werd, werd verkozen tot beste reu. Luxemburgs kampioen Domina, geboren in Rusland en wonend in Duitsland, werd beste teef en best in show. Twee schitterende Cane Corso's, felicitaties aan hun eigenaren Ersin (Gallardo) en Marcello & Krisztina (Domina). 








Als laatste was er de reproductionclass waaraan twee groepen deelnamen. Het nest van Athena en Drago met Urak, Unicus, Uttara, Ursula en Ulrike, en het nest van Kobra en Bruce met Maximiliano, Mila, Mea, Mauri en Magica. De eerste plaats was voor Athena en haar nazaten, de tweede plaats voor Kobra en kids. Achteraf bekeken hadden we de keuring van deze klasse beter eerder kunnen laten gebeuren zodat de baasjes niet de hele dag hoefden te wachten met hun pup, maar dat zijn te verbeteren puntjes voor de toekomst. In ieder geval leverde het prachtige 'gezinsfoto's' op van de twee families samen :-)



Ondanks dat de show een uur later ten einde was dan voorzien konden we rekenen op een mooie opkomst voor de receptie achteraf en genoten de aanwezigen van een hapje en een drankje aangeboden door de organisatie. Veel te laat sloten we de tent achter ons en maakten ons op voor een laatste diner samen, en moe dat we waren maakten we er hoe dan ook een gezellige avond van!





Maandagochtend bracht ik het Italiaanse groepje terug naar de luchthaven van waaruit ze weer richting Bologna zouden vliegen. Aloïs bevond zich voor een laatste keer op het terrein en kreeg naast hulp van de ploeg die ook mee hielp opbouwen ook hulp van Mendy (dank je wel!) met het afbreken van de tent.
Thuis leek het abnormaal stil nu alle bezoek vertrokken was, na het drukke weekend zag het huis er uit alsof er een orkaan doorheen geraasd had maar dat waren zorgen voor later ;-) Foto's kijken en daarna een lang, warm bad waren de eerste dingen die op het programma stonden ;-)
De rest van de week was minder aangenaam, het gebrek aan slaap liet zich voelen en een zware verkoudheid kreeg me te pakken. Inmiddels, bijna 4 weken verder zijn de batterijen weer opgeladen en zit ons hoofd weer vol met nieuwe plannen... wordt ongetwijfeld vervolgd ;-)



Nabeschouwing en woord van dank

Als organisatie kom je elk jaar weer puntjes voor jezelf tegen die verbeterd kunnen worden, dat we énorm tevreden zijn over de eerste editie van de Belgian Cane Corso days is een feit, de positieve commentaren en persoonlijke berichten bevestigen nog eens extra dat dit evenement zeer geslaagd en voor velen overgetelijk was.

Onze dank gaat uit naar:
- keurmeesters Patrizia Colosimo en William Guitton voor het enthousiast en
  uitgebreid keuren van de 89 aanwezige Cane Corso's, eveneens dank aan
  William Guitton voor het seminar op zaterdag.
- Stad Tongeren: schepenen en burgemeester en de mannen van de
  technische dienst voor de steun.
- onze sponsors die dit evenement mede mogelijk gemaakt hebben
- Jo en Danielle voor het verzorgen van de catering
- onze vrienden: in de eerste plaats voor alle hulp die we van hen kregen bij
  de voorbereidingen van het evenement in alle mogelijke vormen tijdens het
  evenement zelf en achteraf. en voor de gezelligheid en de lol die hun
  aanwezigheid met zich meebracht
- alle deelnemers voor hun aanwezigheid en enthousiasme, als fokker wil ik
  ook de baasjes van door ons gefokte honden bedanken voor hun deelname
- de bezoekers die talrijk aanwezig waren voor hun interesse en support
- de Koninklijke Maatschappij Sint-Hubertus voor het verlenen van
  toestemming aan de Belgian Cane Corso Association voor het organiseren
  van dit evenement.


Ons volledige album kan u bekijken via de volgende link: Foto's Belgian Cane Corso days. De talrijke foto's van de volledige show zijn eerstdaags te bekijken op de Belgian Cane Corso days website.
Dank aan Geert Martens voor het maken van massaal veel foto's met onze camera op zondag. In ons persoonlijke album zijn ook vele foto's te vinden gemaakt door Serge Gils, Nathalie van Pottelsberghe, Emelie Claeskens, Marjan Scholtz, Arno Heymans en Marielle van Asten, bedankt allemaal!