vrijdag 24 mei 2013

De World Dog Show in het prachtige Boedapest



  
Boedapest was de locatie voor de World Dog Show 2013. Laat het nu zo zijn dat je met Ryanair rechtstreeks vanuit Charleroi naar deze stad kan vliegen, en dat er in april nog steeds tickets beschikbaar waren... de drang om deze show te bezoeken was onweerstaanbaar en dus besloten we om er nog een keer op uit te trekken voor Kobra's pups geboren werden, deze keer samen. Bruce zou er ook zijn, een kans dus voor Aloïs om hem ook eens in het echt te zien.



De eerste dag
Nog niet helemaal bijgekomen van de laatste trip moest er opnieuw bagage gepakt worden, zomerkleren deze keer want de temperatuur in Boedapest zou als we het weerbericht mochten geloven oplopen tot tegen de 30°C.
Aloïs's vader bleef bij ons logeren om op de honden te letten, en ook al heeft hij dit in het verleden al eerder gedaan, het was met een klein hartje dat ik donderdagochtend de deur achter me dichttrok.

Tegen half elf landden we na een 2 uur durende vlucht in het zonnige Boedapest, onze jassen bleken al snel overbodig te zijn :-) Eerst maar eens naar de geldautomaat want in Hongarije betaald men niet met de Euro maar met HUF (1€ = +- 270HUF). Omdat we deze keer geen auto gehuurd hadden waren we aangewezen op het openbaar vervoer, met de bus en metro begaven we ons naar het centrum, waar de geur van het Hongaarse eten ons meteen tegemoet kwam. We bevonden ons aan in Pest en moesten in Buda zien te geraken, aan de andere kant van de Donau dus. Niet zo heel erg handig met de bagage, maar desondanks bereikten we vrij vlot na nog een korte tram- en busrit ons hotel, het immense Danubius Flamenco congreshotel waar ook Mariano, Igor en Vincenzo verbleven.


Inchecken, opfrissen, een biertje in de zon en daarna een korte wandeling in Buda op zoek naar wat te eten. Terug in het hotel troffen we de Italianen aan die eerder op de middag aangekomen waren. Wederom wat drinken buiten in de zon, Bruce werd uitgelaten waarna we ons gingen opfrissen voor het avondeten, dat we in het hotel zouden doen. Een bont gezelschap die avond. Vincenzo en Igor die beiden geen Engels spreken gingen het nachtleven verkennen. Alexander Ehrukimov uit Moskou (beter bekend als Sasha), die ik in november voor het eerst ontmoette in Italië en die onlangs een nestje van Bruce had, was ook van de partij, evenals Dave Musto en zijn vrouw Kathy Eiler uit Amerika. Dave en Kathy zijn ook fokkers van de Cane Corso, daarnaast is Kathy een bekende handler in de Verenigde Staten. 




De show
Vrijdag, de dag dat rasgroep 2 op de World Dog Show gekeurd werd. Na een korte nacht stonden we om half zes al beneden in het hotel om zo het drukke verkeer voor te zijn en op tijd in het HungExpo te geraken. De auto volgeladen met spullen, honden en eigenlijk meer passagiers dan zitruimte vertrokken we, Vincenzo en Igor meer dood dan levend na een nachtje stappen.
Maar uitgeslapen of niet, er is geen mens die NIET wakker wordt van Mariano's rijstijl... laten we het er maar op houden dat deze typisch Italiaans en dus allesbehalve hoffelijk is ;-) Desondanks stonden we even later heelhuids aan het expo gebouw, de spullen werden uitgeladen niet ver van de ingang, waarna de auto geparkeerd werd. Echt ver wandelen was het niet, maar voor Igor die de kar met spullen trok en nog steeds een alcohollucht verspreidde moest het een kruistocht geleken hebben ;-)

De papieren van de honden werden gecontroleerd en we konden naar binnen. Deinrichting was schitterend, tussen de verschillende expohallen liep een overdekt pad met kraampjes waar eten en hondenspullen verkocht werden. Het terrein was groot, groter dan de WDS 2011 in Parijs, wellicht het grootste dat ik ooit gezien heb. Het was nog vroeg, maar rond de Cane Corso ringen was er toch al heel wat bekend volk te vinden. Ook wij installeerden ons, waarna het nog zo'n 4 uur duurde voor de show van start ging. Misschien wel de plezierigste uren van de hele show, want nu was er tijd om mensen te spreken en rustig de honden te bekijken. 

Er waren maar liefst 4 ringen voorzien voor ons ras, 4 keurmeesters zouden de taak van het keuren op zich nemen.
Dasha uit Rusland zou Bruce voorbrengen, tijdens het oefenen werd hij uit het niets aangevallen door een andere reu. De situatie was vrij snel onder controle, helaas was Bruce gebeten in de snuit en het oor. Terwijl de eigenaar van de andere reu zat te huilen werd Bruce verzorgd.

Terwijl het drukker werd doken er steeds meer bekende gezichten op, mensen uit Italië, Spanje, Portugal, Frankrijk, Duitsland, Rusland, Oekraïne, Polen, Tsjechië, Slowakije, Servië, Roemenië, Hongarije en Israel. Onmogelijk om ze allemaal op te noemen, maar absoluut een prettig weerzien.


De keuringen gingen van start, en in de babyklasse reuen werden de zonen van Bruce en Khanna 1ste en 2de geplaatst. Later werd Armstrong verkozen tot beste pup en dus Baby World Winner 2013, onnodig te zeggen dat Sasha en zijn vrouw Olga met recht trots waren.




Bruce zelf weigerde de rest van de dag om z'n tanden nog te tonen. Al bij al viel de zwelling vanwege de beet nog mee, maar het moet ontzettend pijn gedaan hebben. Hij kon dus niet gekeurd worden. Niks aan te doen, een bitter detail is dat op het  moment dat Bruce de ring verliet de reu die hiervoor verantwoordelijk was er nog steeds in stond. 







De winnaars
De jeugdklasse reuen werd gewonnen door een Italiaanse reu, Cesarino, bij deze na lange tijd nog eens een Junior World Winner die rechtstreeks uit Italië komt al stonden er nog een aantal prachtige reuen in deze klasse.

De intermediaire klasse werd gewonnen door
Bohema Blaze Evro Black King, voor mij persoonlijk in de eindronde de mooiste reu van de 3 winnaars in hun klasse (foto beneden)






Maar hoe kan je het in godsnaam halen van twee reuen (winnaar openklasse en kampioensklasse) die al zoveel gewonnen hebben, reuen die compleet 'gehyped' worden en waarvoor een groot deel van de toeschouwers zo luid klapt en schreeuwt dat het niet anders kan dan dat de keurmeester er even bij moet slikken...
En wat reeds eerder voorspeld werd gebeurde, Ciceron iz Dinastii Chempionov werd wereldkampioen...






Inmiddels was met Cesare ook de Veteran World Winner bekend, en was men ook klaar met de keuring van de teven. Met z'n zessen stonden ze in de ring voor de verkiezing van Best of Breed:
Cesarino, Junior World Winner (Italië)
Apriori Best Europa, Junior World Winner (Rusland)
Cesare, Veteran World Winner (Hongarije)
Rendy, Veteran World Winner (Zweden)
Ciceron iz Dinastii Chempionov, World Winner (Rusland)
Julia Cezaris Bellatrix, World Winner (Letland)


Best of breed, van meer dan 300 Cane Corso's, werd de teef Julia Cezaris Bellatrix, gefokt door en eigendom van Julia Kuznecova uit Letland.
Ik kan me moeilijk uitspreken over de de teven aangezien ik van deze keuringen niks heb meegekregen. De foto's (helaas hebben we zelf geen foto's van de teven kunnen maken) liegen er niet om, er waren prachtige teven aanwezig.





Mijn persoonlijke indrukken...
(beneden foto's van een aantal honden die ik erg kon waarderen)

Zwart zwart en ......... zwart

White Paloma Wolf (Hongarije)
WDS 2013, onvergetelijk! Een treffen van Cane Corso liefhebbers uit heel de wereld, ongetwijfeld het hoogtepunt van dit evenement.
Over de keuringen kan veel gezegd worden. Het valt niet te ontkennen dat zwart domineerde. Een zwarte en gecoupeerde Cane Corso leek een vereiste te zijn om in de volwassen klassen in de prijzen te kunnen vallen. Een kwalijke trend die helaas ook op andere shows zoals Luxemburg merkbaar is. Zwart, zwaar en gecoupeerd... het lijkt voor sommige keurmeesters en exposanten belangrijker te zijn dan expressie en automatisch recht te geven op  een plaatsing...

Dorian Gerassi Corso (Israel)







De honden uit het voormalige Oostblok waren het talrijkst aanwezig, hetgeen niet abnormaal is gezien de ligging van Hongarije. Je kan er niet omheen dat de homogeniteit van de honden van een aantal fokkers uit deze landen bewonderenswaardig is.
En hoewel lang niet alles ohh en ahh was zagen we prachtexemplaren, vaak de eerder onbekende honden dan de honden die momenteel 'hot' zijn.



Bohema Blaze kampioensreu (Rusland)

De aantallen

4 ringen, 317 ingeschreven Cane Corso's, waarvan er zo'n 300 aanwezig waren. Het 
was onmogelijk om alles te volgen. We beperkten ons dan ook tot het kijken naar de reuen, jammer want er waren heel wat teven die ik ook graag in het echt gezien had.

Leandro dei Volsci (Italië)

Diesel dell'Antiqua Apulia (Italië)

De kritiek
De Cane Corso, bij ons in België misschien nog niet zo heel erg populair, was op deze World Dog Show met 317(!) inschrijvingen het 2de grootst vertegenwoordigde ras (na de American Stafford). En zoals altijd het geval is na een groot evenement, kwam er ook op deze show kritiek uit diverse hoeken. Niet helemaal onterecht.
Er wordt geroepen om shows als deze te laten keuren door keurmeesters die meer kennis en een beter zicht hebben op het ras.
Een aantal honden die zowel op de clubshow (donderdag) als op de World Dog Show (vrijdag) aanwezig waren, behaalden op beide dagen compleet andere resultaten. Feit is, dat de kaarten geschud werden en de winnaars bekend zijn... en wij waren blij dat we erbij konden zijn! 




Katja & Hannibal
Na de show

We bleven een eeuwigheid hangen, en daar waren we lang niet de enigen in. Dat is even wat anders dan bij ons op show waar iedereen liefst zo snel mogelijk weer naar huis vertrekt wanneer de keuring achter de rug is.  Op de terugweg gingen we op 
zoek naar een pizzeria in de buurt van het centrum, waarvan Mariano de eigenaar kende. Dat zou wellicht ook gelukt zijn hadden we het adres gekend...
Na een autorit door het centrum van Boedapest, waarbij een ritje in de achtbaan in het niets valt, belandden we in één of andere pizzeria die dan wel niet de juiste was maar in elk geval wel onze honger stilde ;-)
Onderweg naar het hotel  werden we getrakteerd op het onweer dat eerder al voorspeld werd, een prachtig zicht en helemaal geweldig dat het de dag nadien weer schitterend weer was en geen 3 weken bleef regenen zoals dat bij ons altijd het geval is. Ff opfrissen op de kamers, nog wat drinken in de bar en om even na middernacht lagen we onder de wol. 




Boedapest, adembenemend mooi

Zaterdagochtend. Naar mijn gevoel zondag. Best nog niet teveel denken aan zondag, want ik had me vrijwillig opgegeven om te gaan werken en het idee dat ik 24 uren later al zo'n 2 uren aan het werk was brak me zuur op. De Italianen waren al uitgecheckt en begonnen na het ontbijt aan de terugreis. Wij hadden onze terugvlucht pas om kwart voor negen 's avonds en zouden vandaag de stad gaan verkennen. De bagage bleef in het hotel, waar de taxi ons 's avonds zou ophalen en naar de luchthaven brengen. 





Opnieuw stralend weer, met de 2 weken regen die ons in België te wachten stond was mijn doel om zoveel mogelijk van de zon te genieten, wat er natuurlijk voor zorgde dat ik aan het eind van de dag verbrand was. We kochten tickets voor een 'hop on hop off bus', de enige manier om Boedapest op 1 dag te verkennen. Geen seconde spijt van, we doorkruisten de hele stad en genoten van adembenemende uitzichten, onvergetelijk!




Maar ook deze dag ging veel te snel voorbij. Rond half zeven stonden we weer op de luchthaven. Nu kon het niet snel genoeg gaan, we keken er naar uit onze eigen honden weer te zien en te knuffelen. 






Klik hier voor het volledige album van de show (+- 100 foto's)
Klik hier voor het volledige album van ons bezoek aan de stad (+- 70 foto's)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten