donderdag 13 augustus 2015

World Dog Show 2015, Milaan



World Dog Show 2015, de show waar reeds jaren voor ze zou plaatsvinden veel over gezegd en geschreven werd. Met Milaan als locatie was het voor Cane Corso mensen sowieso een bijzondere aangelegenheid om een wereldtentoonstelling mee te maken in het land van oorsprong van ons ras, het was geleden van 2000 dat dat nog gebeurde en dat jaar was het Chèno die wereldkampioen werd, een titel die hij uiteindelijk 3 jaar na elkaar zou winnen. Wanneer we terugkijken naar de video en foto's van 2010 zien we dat hypertype toen reeds in ruime mate te vinden was in de ring en dat zou in 2015 zeker niet anders zijn, aangezien Russische fokkers en hun handlers de afgelopen jaren grote evenementen als deze domineerden met veelal Cane Corso's die met een Boxer gekruist lijken te zijn. Helaas worden vele van deze honden bejubeld en gehyped, niet alleen door hun fans en fokkers die een eigen rasstandaard gecreërd lijken te hebben maar ook door een aantal keurmeesters. Honden die 'gedrild' zijn als circushonden, in stand staan en hun gangwerk tonen met enkel 'voer' als motivatie... van de rustieke Cane Corso blijft op deze manier niet meer veel over... En dan hebben we het nog niet gehad over arrogante handlers en hun slaafjes die zich koning van de ring wanen. U snapt het vast al... ik ben géén fan ;-)

Op social media woedden er het afgelopen jaar al een paar pittige discussies tussen Italiaanse en Russische fokkers/liefhebbers... het moge duidelijk zijn dat degene die de eer zou krijgen om de Cane Corso in Milaan te keuren een eervolle maar zware en zeg maar gerust ondankbare taak wachtte....
Door de Italiaanse kennelclub werd er gekozen voor 2 Italiaanse keurmeesters die het ras op regelmatige basis keuren en van wie er eentje rasspecialist is... jammer genoeg keurden deze mannen het ras meer dan eens in Rusland en is het geen geheim dat één van beiden een sterke voorkeur heeft voor dit type honden. Let wel, deze niet zo positieve woorden betekenen niet dat er in Rusland geen eerlijke fokkers zijn die de rasstandaard respecteren, alleen zijn zij in mindere mate op show te vinden.
Wat deze prestigieuze show zo bijzonder maakt is de sfeer en het ontmoeten van bekenden en nieuwe gezichten. Wat deze show minder bijzonder maakt is de wetenschap dat de World Winners niet de beste of meest rastypische honden hoeven te zijn, ze moeten vooral populair zijn en dat werd dit jaar nog maar eens bewezen. World Winner 2015 bij de reuen en best of breed werd een erg populaire Spaanse reu, een tactische en veilige keuze van de keurmeester om niet voor een Italiaanse of Russische reu te kiezen. Maar GODZIJDANK.... een Cane Corso en niet een flauw aftreksel daarvan zoals de Russische multikampioen die twee jaar eerder World Winner werd in Budapest. World winster bij de teven werd een Russische teef... een weinig verrassende keuze gemaakt door dhr '*' die de teven keurde... Beide honden grijs van kleur, beide overduidelijk Cane Corso al lieten ze vele honden achter zich die veel en veel rastypischer waren. Best of breed 'X-man' won later ook de grote rasgroep 2, en het maakt niet uit of je fan bent van deze hond of van de kennel van zijn eigenaar... te zien hoe de Cane Corso (die er zelden uitgepikt wordt tijdens de erekeuringen) op een schitterende manier de rasgroep vertegenwoordigd en wint is adembenemend.

Zelf koos ik ervoor om geen hond in te schrijven en gewoon te genieten van het ontmoeten van liefhebbers en het kijken naar honden op de show zonder stress, Hill schreef Xalvador in die door Andrey (Sidorov) voorgebracht zou worden. Xalvador en Zivago van Fausto waren in de laatste groep van de grote jeugdklasse reuen (55 honden) aan de beurt, tijdens het wachten werden ze door Andrey overtuigd om nog even buiten te wachten ver van de drukte. Goedbedoeld... alleen verliep de keuring verliep razendsnel en nog voor ze terug bij de ring waren was de keurmeester al bezig met het maken van zijn definitieve selectie. Een zware teleurstelling, vooral voor Hill die hemel en aarde bewogen had om erbij te kunnen zijn en de afgelopen periode intensief met Xalvador getraind had ter voorbereiding op dit moment. Niet minder teleurstellend voor Fausto wiens Zivago beschouwd wordt als een van de meest beloftevolle jonge Italiaanse reuen. Desondanks was het voor Xalvador een uitstekende ervaring om een weekend in Italië door te brengen zonder zijn roedelgenoten en zo wat zelfstandiger en zelfzekerder te worden.
Maximiliano, zoon van Kobra en Bruce, die door ons gefokt werd kreeg een 'excellent' in de open klasse reuen en werd uitstekend voorgebracht door Marjan. Max werd later dat weekend ter dekking gevraagd door dei Dauni kennel, er vond vanwege de korte tijdspanne slechts één dekking plaats maar helaas bleef het teefje leeg.


Clark Denico Samurai was meegereisd naar Milaan met Emilio Citro en zijn gezin en zou met ons naar België reizen. Clark werd gefokt door de Roemeense kennel 'Denico Samurai' en werd samen met zijn zusje door Felice Pugliese naar de kennel dei Volsci gehaald waar hij sinds mei verbleef. Clark sprak me reeds aan vanaf de eerste foto's die ik van hem te zien kreeg en ik ben dan ook blij dat hij niet ver uit de buurt komt te wonen... zijn baasjes worden Vanessa en Niels, die voor ons gastouder zijn van Noemi, een dochter van Drago. Clark wordt hun eigen reu!

Hill en ik verbleven in Italië van donderdagochtend tot zondagnacht, naast de World Dog Show bezochten we ook de honden van Emanuele en Angela nabij Varese (del Var kennel) en Fausto's honden. Dit weekend was er ook de tijd om met de mannen samen te zitten ter voorbereiding van het seminar en de raduno van de Belgian Cane Coro days die al binnen 3 weken zouden plaatsvinden. Helaas werd Hill ziek op zaterdagochtend en moest ze het het plezier van dat weekend voor het merendeel aan zich laten voorbij gaan. Om die reden vertrokken we huiswaarts in de nacht van zondag op maandag in plaats van maandagochtend. Absoluut de laatste keer dat ik twee volledige nachten in minder dan een week overgeslaan heb want nog voor het daglicht werd had ik de grootste moeite om de wagen op de weg te houden... te gek voor woorden om onze levens en die van de honden te riskeren. Vanwege de vele stops die onderweg nodig waren was het uiteindelijk nog laat op de middag voor we in Tongeren aankwamen.


Een bewogen maar onvergetelijk weekend! de foto's zijn te bekijken in dit album!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten