



Op vrijdag 14 juni was het dan zo ver, de pups waren 5 weken oud en het was aan ons om de eerste reu uit het nest te kiezen. Niet makkelijk zo bleek, afgaande op de foto's van de voorgaande weken ging mijn voorkeur uit naar het reutje zonder bandje, maar in Deinze aangekomen bleef de pup met het zwarte bandje mijn aandacht trekken.
Het hele stel en voornamelijk deze twee werden uitgebreid op foto gezet, foto's die op zaterdagochtend nog eens rustig bekeken werden.
De keuze werd gemaakt... de reu met het zwarte bandje zou 'Urak' worden. De naam Urak koos ik vanwege het kort en vooral krachtig klinken, een naam waarbij je het beeld van een gigantische beer voor ogen krijgt en die ik prima vond passen bij het stevige, zwarte beertje 'pup zwarte bandje'. Urak was tevens de naam van de vader van onze 'Arek'.


Dat Urak niet bij ons zou gaan wonen stond van het begin al vast. Waar 3 reuen wonen kan er vast ook nog en 4de bij, dat is zo, maar waar ligt de grens? Onze reuen Arek, Jaws en Drago zijn nu al geen vrienden en het zo egoïstisch zijn om er een vierde bij te nemen die dan eenmaal volwassen meer in de kennel dan daarbuiten zou moeten doorbrengen. In het leven zijn er niet meer veel zekerheden, maar waar ik wél zeker van was, is dat het gezin van mijn vriendin Kathleen Reynders een warme thuis zou kunnen bieden aan Urak. Kathleen en haar man Filip met het ras, en belangrijker nog... een heel groot hart voor dieren... de perfecte co-eigenaren voor Urak dus. Op maandag 17 juni trok ik opnieuw naar Deinze voor een bezoek aan Urak, deze keer vergezeld van Kathleen. En de kogel was door de kerk... halverwege juli zou Urak opgenomen worden in hun gezin.
Op zondag 30 juni haalde ik Urak op, samen met z'n broertje Unicus die een paar dagen bij ons zou logeren. Kathleen, Filip en hun zoon Jannik zouden hem komen ophalen na hun vakantie in Frankrijk, op zondag 14 juli.

Tot die tijd konden wij Urak observeren en natuurlijk verwennen en hem laten kennismaken met de honden van onze eigen roedel. Met de pups van Kobra die slechts 3 weken jonger waren klikte het meteen, ook Kobra zelf had geen moeite met deze 'vreemde eend in de bijt'.

Zondag 14 juli brak aan... Kathleen, Filip en Jannik waren pas diep in de nacht terug van hun vakantie maar het enthousiasme om Urak op te halen won het van hun vermoeidheid ;-)
Urak vertrok, een moment vol gemengde gevoelens aangezien we op korte tijd redelijk gehecht geraakt waren aan deze zalige pup. Maar bovenal een gevoel van vertrouwen, en blijdschap voor Urak die een schitterend leven tegemoet ging!
In tussentijd kregen we al heel wat positieve berichten, Urak heeft een speelkameraad gevonden in de jongste teef Luka, maar ook de wat oudere Mauri krijgt af en toe de 'zotte 5 minuten' en gaat dan helemaal uit haar dak met hem.
Kathleen volgt ook gehoorzaamheidstraining met de honden, mét succes. Op zondag 28 juli was het de beurt aan Urak, zijn allereerste les, in de welpenklas voor pups jonger dan 3 maanden. En hij deed het super, was totaal niet onder de indruk van het gegrom en gesnauw van honden onderling om hem heen en bracht zelfs een 'klasgenoot' tot rust door gewoon pal voor deze te gaan staan met een kalme en zelfzekere houding.
Urak is niet snel onder de indruk en als hij al ergens van schrikt herstelt hij zich meteen. En dat is natuurlijk wat we heel graag in een Cane Corso willen zien!
En nog een super bericht... na 2 lessen in de welpenklas mocht Urak al over naar de groep 'puppy 1', na amper 1 les in deze groep werd het licht op groen gezet om nog een groep hoger te gaan. In 4 lessen klimt hij dus van de jongste naar de hoogste puppygroep waar hij met z'n 3.5 maanden +- een maand jonger is dan z'n klasgenoten :-)
Afgelopen vrijdag, 16 augustus, gingen we op bezoek bij Urak en zijn familie die +- 45 minuten bij ons vandaan woont. Een blij weerzien, Urak werd natuurlijk op de foto gezet en later werd er gespeeld met Maggie die we meegenomen hadden. Voor goede foto's van het stel samen was het inmiddels al te donker, dat is voor een volgende keer. Ik ben zo blij met de klik die er is tussen Urak en z'n baasjes, en tevreden over hoe hij zich de afgelopen maand ontwikkelt heeft, de 'puppyrimpels' drogen mooi op en hij is al een flink stuk de hoogte ingegaan. Kortom, het was een enorm gezellige avond die voor herhaling vatbaar is.
In het najaar zijn er nog een paar interessante shows met rasspecialisten als keurmeester, ideaal voor Urak om ervaring op te doen. Maar het belangrijkste is dat deze jongen nu lekker pup kan zijn en uitgroeit tot een stabiele en zelfzekere Cane Corso. Nogmaals dank aan Kathleen en Filip, voor de goede zorgen en de warme thuis die Urak bij hen gevonden heeft, voor de mogelijkheid om deze jongen te kunnen opvolgen xx
Meer info over Urak (stamboom, voorouders, foto's,...) op zijn eigen pagina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten